"ค่ะ" เกตุเดินเข้ามาในห้องเมื่ออีกฝ่ายเรียกหา หยุดยืนไม่ไกลจากโต๊ะของเขามากนัก พอชินเห็นใบหน้าของเลขาสาวที่เปลี่ยนไปนั้นถึงกับขมวดคิ้ว
"ทำไมหน้าคุณถึงซีดจังเลยครับ เป็นอะไรหรือเปล่า"
"เปล่าค่ะ" เกตุตอบสั้นๆ และไม่อธิบายอะไรเพิ่มเติมทำเอาชินถอนหายใจออกมาอย่างแรง ข้อนี้แหละที่เขาไม่ชอบในตัวของเกตุ เธอชอบทำให้เขารู้สึกเหมือนว่าคำพูดและการกระทำที่ดูห่วงใยมันไม่มีค่าอะไรเลย
"วันนี้ผมกลับเร็วนะครับ มีนัดทานข้าวกับที่บ้าน"
"ค่ะ"
"งั้นผมฝากงานคุณหน่อยนะครับ หากมีอะไรด่วนก็รอก่อนเดี๋ยวผมมาเคลียร์แต่เช้าพรุ่งนี้"
"ได้ค่ะ" เกตุตอบรับแล้วกำลังจะเดินออกไป
"เกตุ"
"คะ"
"ผมใช้งานคุณหนักเกินไปหรือเปล่าครับหรือว่ายังไง" ว่าแล้วก็อดที่จะถามไม่ได้ ถึงร่างกายของหญิงสาวจะดูมีน้ำมีนวลขึ้นกว่าเมื่อก่อน แต่ว่าใบหน้าของเธอกลับซีดเผือดซึ่งมันสวนทางกันจริงๆ
ยอมรับว่างานมันเยอะขึ้น ข้อนี้เขาก็อยากให้เธอช่วย
