สัมผัสอุ่นวาบที่แตะอยู่ตามซอกคอหัวไหล่เคลื่อนลงไปถึงเนินอกอวบ ก่อนจะลากไปตามฐานอก และเคลื่อนไปจนถึงหน้าท้องทำให้ศศินาสั่นสะท้าน เพราะความอบอุ่นนั้นเมื่อจากไปความเหน็บหนาวก็เข้ามาแทนที่ ทว่าเพียงไม่นานความอบอุ่นก็เข้ามาแทนที่ความเหน็บหนาวอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันไม่ใช่วัตถุชื้นน้ำที่ให้ความอุ่น แต่มันเป็นร่างกายของใครบางคนที่นาบลงมา
เปลือกตาที่ปิดสนิทจึงพยายามที่จะเปิดขึ้นมอง เพราะสัมผัสนี้หล่อนรับรู้ได้ถึงหัวใจ สัมผัสอบอุ่นมากมายจนขอบตาร้อนผ่าว
“ยังหนาวอยู่หรือเปล่าจันทร์”
เสียงทุ้มดังแผ่วราวกระซิบ แต่หล่อนได้ยินชัดเจนเหลือเกิน ใบหน้างามจึงพยักน้อยๆ
“หนาวเหรอ”
เขาถามพร้อมกอดหล่อนแน่นขึ้นอีก แค่นั้นศศินาก็ยิ่งสั่นสะอื้น จะมีความอบอุ่นใดมากเท่าความอบอุ่นจากเขาคนนี้
“พี่ซัน…”
“หือ...”
“จันทร์หนาวค่ะ”
“งั้นกินยาหน่อยนะ”
หล่อนทำได้แค่พยักหน้าและปล่อยให้เขาประคองหล่อนลุกขึ้นนั่ง รับรู้ได
