ฉันต้องดึงสติของตัวเองกลับมารีบผลักตัวเองออกจากจูบที่หอมหวาน
“พอแล้ว” ฉันพูดอย่างเขินอายและไม่กล้าสบตาเขา
“เปิดทีวีหน่อย” ตุลบอกฉันจึงรีบหยิบรีโมทมาเปิดทีวีก่อนจะมานั่งที่โซฟา
หัวใจดวงน้อยมันเอาแต่เต้นรัวไม่ยอมหยุด นับวันฉันก็ยิ่งหลงรักเขามากขึ้น ยิ่งในตอนนี้เหมือนเราต่างเป็นคนสำคัญของกันและกัน
ตุลชัดเจนมากขึ้น เขาแสดงออกชัดเจนในหลาย ๆ เรื่อง มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขและอยากให้เขาเป็นแบบนี้ไปตลอด
“พ่อบอกว่างานหมั้นจะถูกเลื่อนไปอีกสองเดือน” ตุลพูดขึ้นหลังจากเงียบไปครู่ใหญ่
“คุณลุงมาเยี่ยมแล้วเหรอ”
“อืม” สงสัยจะมาเยี่ยมตุลตอนที่ฉันออกไปรับเควินแน่ ๆ
“เลื่อนน่ะถูกแล้วเพราะต้องรอตุลหายดีก่อน”
“หายดีเมื่อไหร่ไอ้พวกเวรนั่นเจอ…”
“เลิกมีเรื่องทะเลาะกับคนอื่นได้ไหมตุล” ฉันรีบพูดแทรก เพราะไม่เห็นผลดีอะไรที่เขาจะไปเอาคืนคนพวกนั้น เป็นการสร้างความแค้นแบบไม่จบไม่สิ้นมากกว่า
“เห็นอ
