ยืนนิ่งไปครู่หนึ่งตุลก็ก้มลงมาเอาปากจุ๊บกับปากฉัน เขายิ้มมุมปากก่อนจะพูด “แบบนี้ใช่ไหมที่เรียกว่าการกระทำ”
“บ้า จะเที่ยวจูบทุกเวลาไม่ได้นะ”
ตุลไหวไหล่อย่างเจ้าเล่ห์ จากนั้นเขาก็จับมือฉันพาเดินมาร่วมวงกับเพื่อน
“นี่มึงก็ใกล้หมั้นแล้วดิ” กันถามตุล
“อืม”
“ระวังนะมึง เขาว่าคนจะแต่งงาน หมั้น บวช มันจะมีมาร” คำเตือนของกันทำให้ฉันที่ไม่คิดอะไรแล้วกลับมาเริ่มวิตกอีกครั้ง
“มารอะไรของมึงวะ”
“จะไปรู้เหรอวะ โบราณเขาว่าไว้”
“มึงอะเพ้อเจ้อสัตว์” ตุลส่ายหน้าไปมา เขาทำเหมือนคำเตือนของเพื่อนมันไร้สาระ
“ห้ามคิดตามคำพูดมัน” คงจะเห็นว่าฉันเงียบไปเขาจึงพูดดึงสติ ฉันเองก็พยักหน้าแล้วยิ้มจาง ๆ ให้
“อย่าคิดมากนะลิล ฉันแต่งกับอลันไม่เห็นจะมีอะไรเลย”
“อื้อ ๆ ฉันไม่ได้คิดมากสักหน่อย”
“ไอ้เชี้ยกัน! มึงจะพูดทำลายบรรยากาศทำซากอะไรวะ” อลันบ่นเพื่อนสนิทอย่างหงุดหงิด
“พี่โอเค ๆ มาชนแก้วกัน” พอสถานการณ์
