ตอนที่ 27 คุณหญิงพรรณพิลา
เวลาผ่านไปเกือบสองสัปดาห์ หลังจากวันนั้นที่ผับ สุดท้ายแล้วเขาก็ให้ราเชนทร์เป็นคนมาส่งเธอที่เพนต์เฮ้าส์ และก็เป็นเหมือนทุกครั้งที่ผ่าน ๆ มาแต่ หลังจากที่เขามาเจอเธอ ก็จะหายไปเลยหนึ่งสัปดาห์ สองสัปดาห์ หรือบางครั้งเป็นเดือนก็มี
ถึงแม้จะเรียกว่าเป็นเรื่องปกติ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่ปกติสำหรับเพลงรักก็คือ ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เธอเอาแต่จ้องหน้าจอมือถือเพื่อรอคอยให้การันต์นั้นโทรมาหา
หญิงสาวนั่งอยู่บนเตียงนอนคิงไซต์ในเพนต์เฮาส์ มองมือถือที่วางคว่ำอยู่บนตักนิ่ง ๆ ราวกับว่าแค่เพ่งมองนาน ๆ มันจะส่งกระแสจิตไปหาเขาได้อย่างไรอย่างนั้น
“เฮ้อ~” หญิงสาวยังคงนั่งถอนหายใจอยู่แบบนั้นมาตลอดสองชั่วโมงเต็ม ตั้งแต่เธอตื่นขึ้นมาก็เอาแต่เฝ้ารอสายเรียกเข้าจากเขาอย่างไม่เข้าใจตัวเอง
“เธอไม่ได้เป็นอะไรกับเขาสักหน่อย เขาจะมาสนใจเธอทำไมเพลงรัก” แม้จะพยายามคิดแบบนั้น แต่สมองกับหัวใจกั
