เพลงรักหันมามองท่านก่อนจะเบิกตากว้างแล้วส่ายหน้าพรืด
“มะ.. ไม่ได้นะคะ! หนูเป็นพนักงานรับไว้ไม่ได้จริง ๆ ค่ะ”
“แต่ชิ้นนี้ป้าเป็นคนซื้อนะ ป้าสมัครใจที่จะให้เองทำไมถึงไม่ได้” คำพูดของท่านเจือปนความสงสัยอยู่ไม่น้อย
“ไม่ได้จริง ๆ ค่ะคุณผู้หญิง หนูขอบคุณท่านมากนะคะที่เอ็นดู แต่ว่าเรื่องนี้ผิดกฎของร้านหนูรับไว้ไม่ได้จริง ๆ ค่ะ” ในตอนที่ทั้งสองยังคงถกเถียงกันอยู่นั้น ผู้จัดการร้านอย่างมายมิ้นก็เดินเข้ามาพอดี ทำให้คุณผู้หญิงท่านนี้หันไปถามเธอด้วยน้ำเสียงกดดัน
“ฉันแค่รู้สึกดีและอยากให้ของแก่พนักงานคนนี้ ไม่ทราบว่ากฎของร้านยืดหยุ่นได้ไหม” มายมิ้นหันมามองเพลงรักสลับกับมองถุงสินค้าในมือของท่าน เธอคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างคนที่แบ่งรับแบ่งสู้
“ตามกฎร้านแล้วไม่สามารถรับสินค้าจากลูกค้าได้ค่ะ แต่หากลูกค้าต้องการที่จะให้จริง ๆ เพื่อความปลอดภัยของพนักงานและหลีกเลี่ยงข้อครหา ขออนุญาตให้คุณผู้หญ
