ราเชนทร์หันไปถลึงตาใส่ผู้เป็นเจ้านาย ก่อนจะรีบหันไปคว้าแก้วตัวเองมากระดกน้ำเร็ว ๆ ก่อนจะวางมันลงบนโต๊ะด้วยเสียงดังลั่น
“แค่น้ำครึ่งแก้วเฮียก็หวงด้วยเหรอ! ถ้าผมติดคอตายกลายเป็นผีผมจะมาหลอกมาหลอนเฮียคนแรกเลยคอยดู! ไอ้เฮียใจร้าย!” เขาพูดจบก็ลุกเดินพรวดพราดเก็บจานไปล้าง พอล้างเสร็จก็สะบัดหน้าใส่เจ้านายอย่างงอน ๆ แล้วรีบเดินออกไปยืนรอที่หน้าประตูทางออกทันที
“อะไรของมันวะ” การันต์มองหน้าลูกน้องแล้วได้แต่เกาหัว ก่อนจะหันมามองอาหารในจาน
“วันนี้มึงกลับไปคฤหาสน์ก่อน กูจะนอนที่นี่”
“ครับ!!!” ราเชนทร์ไม่เอ่ยถามอะไรออกมาสักคำ เขาตะโกนตอบเสียงดังจากทางหน้าประตู แล้วเดินออกไปดื้อ ๆ และการกระทำนั้นมันยิ่งทำให้การันต์นั้นงุนงงเข้าไปใหญ่
“อะไรของมันวะเนี่ย”
หลังจากที่ลูกน้องออกไปได้สักพัก ชายหนุ่มก็หันมามองจานสปาเกตตีตรงหน้าอีกครั้ง ไม่รู้ว่าเพราะอะไรแต่เวลานี้เขามองมันแล้วกินไม่ลงจริง ๆ
เมื่อคิดได้ด
