หลายวันต่อมา
ฉันนั่งกินข้าวกลางวันกับพ่อเเล้วก็ป้าพี่คิงเเต่เจ้าตัวน่ะยังไม่กลับมาจากมหาวิทยาลัยหรอก สงสัยวันนี้จะเลิกดึกอีกตามเคย
หลายวันมานี้ฉันสนิทกับพ่อเยอะขึ้นอีกเท่าตัว เราทำทุกอย่างเหมือนตอนเด็กๆที่อยากทำ ถึงเเม้จะไปสวนสนุกเเล้วไม่ได้เล่นอะไรได้ดั่งใจ เเต่พอไปกับพ่อเเล้วฉันรู้สึกเหมือนได้ย้อนกลับไปวัยเด็กอีกครั้ง
มันมีความสุขมากจริงๆ...
"กินนี่สิเบบี้ เเม่รู้ว่าเราชอบ.. เอ่อ คือ น้าหมายความว่า..."เธอพูดพร้อมกับคีบเนื้อหมูจะตักใส่จานฉันเเต่เหมือนจะชะงักไปเล็กน้อย
"ช่างเถอะค่ะ ขอบคุณนะคะ"ฉันตอบกลับก่อนที่จะจับมือเธอให้วางเนื้อหมูลงมา
"ทำตัวน่ารักเป็นเหมือนกันนี่"
"หนูไม่ได้อยากเป็นนางร้ายตลอดหรอกนะคะพ่อ"
"ขอบใจนะจ้ะ.."
"ไม่เห็นต้องขอบคุณหนูเลย ..ขอบคุณพี่คิงดีกว่า ไม่งั้นไม่อ่อนข้อให้นะคะ"ฉันบอกยิ้มๆ ไม่อยากให้เครดิตหรอกนะ เเต่ถ้ามีเขาเเล้วฉันยังทำตัวเป็นเด็กนิสัยเสียเขาก็คงอ
