Part : เลม่อน
ฉันตื่นนอนพร้อมกับไอ้คนเลว เขาพาฉันอาบน้ำแล้วลงไปกินข้าวเช้ากับพ่อแม่เขา จากนั้นก็ทิ้งฉันไว้กับแม่ ส่วนเขาหายเข้ากลีบเมฆไปไหนกับพ่อก็ไม่รู้
"เลม่อน"
"คะ"
"วันนี้ออกไปช็อปปิ้งเป็นเพื่อนแม่หน่อยนะ"
"ค่ะ^^"ฉันยิ้มหวานให้ท่าน แม่กับพ่อเทย์เลอร์ใจดีมาก มากๆ เลย ไม่เหมือนที่ฉันคิดไว้สักนิด
ห้างสรรพสินค้า
แม่เทย์เลอร์พาฉันมาช็อปปิ้ง เรียกว่าช็อปปิ้งให้ฉันดีกว่า ท่านซื้อทุกอย่างที่ฉันมอง เหมือนกลัวเงินหมดอายุ จนฉันไม่กล้ามองอะไรเลย ปฏิเสธก็ไม่ได้เพราะจะโดนท่านงอนเอา ฉันเกรงใจจนไม่รู้จะเกรงใจยังไงแล้วเนี่ย
"แค่นี้ก็เยอะมากพอแล้ว เรากลับกันเถอะค่ะ"ในเมื่อห้ามท่านซื้อไม่ได้ ก็ชวนกลับซะเลย แต่ท่านก็ยัง...
"เยอะตรงไหน แม่มากับพ่อซื้อเยอะกว่านี้อีก"ท่านได้หันกลับไปมองบอดี้การ์ดที่รับหน้าที่ถือของมั้ย ล้นมือไปหมด ไหนจะเอาไปเก็บที่รถแล้วอีก
"หนูเกรงใจค่ะ"
"เกรงใจอะไร อีกเดี๋ยวก็มา
