4.มันจบแล้ว

556 คำ
00.00น. ฉันยังคงนอนลืมตามองเพดานห้อง ใครมันจะไปนอนหลับล่ะ ฉันพึ่งเลิกกับแฟนนะ แถมตอนนี้เรื่องก็เลยเถิดไปไกล ฉันอยู่ในห้องของไอ้สารเลวเพื่อนสนิทของแฟนเก่าอีก ปัง! ปัง! "ไอ้เทย์เลอร์!!" ปัง! ปัง! ปัง! "ไอ้เชี่ยเทย์!!!!" ฉันสะดุ้งตกใจกับเสียงทุบประตูด้านนอก นั่นมันเสียงของมอสนี่ เขามาจริงๆ ไอ้คนเลวพูดไม่ผิด "นี่นายตื่น!"ฉันลุกไปเขย่าตัวไอ้คนเลวนี่นอนหลับไม่รู้เรื่อง ปึก! "ตื่น!!! ตื่นก่อนได้มั้ยเนี่ย!!"ฉันทุบอกเขาไปเต็มแรงหนึ่งที ใครบอกไม่ยอมตื่นเองนี่ "อะไร!"เขาสะดุ้งตื่นขึ้นทันที หึ! สมน้ำหน้า "มอสมา!" ปัง!! ปัง!! "ไอ้เชี่ยเทย์เลอร์ มึงออกมาคุยกับกูดิ!"มอสยังคงทุบประตูห้องนอนไม่หยุด เขามีด้านใจร้อนแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย "ฉันจะเอาผ้าห่มไปซ่อน นายไปเปิดประตู"ฉันดึงผ้าห่มออกจากตัวเขา หอบเอาไปซ่อนไว้ในห้องแต่งตัว ก่อนจะเดินออกไปหาไอ้คนเลวที่ออกไปเปิดประตูให้มอส "มึงอธิบายมาดิ๊!!! เรื่องทั้งหมดโกหกใช่มั้ย!!" "...." "มึงอย่าเงียบดิวะ!!!" มอสกระชากคอเสื้อเทย์เลอร์ถามด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว ก่อนเขาจะหันมาเห็นฉัน "มอส"ฉันเรียกเขาเสียงแผ่ว เมื่อเราสบตากัน เขากวาดสายตามองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตาที่เจ็บปวด ก่อนจะหันไปพูดกับเทย์เลอร์ที่ยังคงยืนเงียบไม่พูดอะไร "...กูเข้าใจแล้ว"มอสปล่อยมือออกจากคอเสื้อเทย์เลอร์ พยักหน้าฝืนยิ้มด้วยแววตาที่เจ็บปวด เดินถอยหลังห่างออกไปเรื่อง ก่อนหันหลังเดินลงบันไดไป มันจบแล้วจริงๆใช่มั้ย ระหว่างฉันกับเขามันจบลงจริงๆแล้วสินะ พรึ่บ ฉันทรุดตัวลงกับพื้น ปล่อยน้ำตาไหลเป็นสายอย่าง แม่งทำไมมันรู้สึกเจ็บแบบนี้ เหมือนกำลังจะตาย "ถ้าจะร้องไห้ขนาดนี้ ไม่บอกความจริงมันไปล่ะ"ไอ้คนสารเลวหันมามองฉันบนพื้น คงสมเพชฉันมากสินะ "นายก็เอาครั้งแรกของฉันคือมาสิ!"ฉันตะโกนใส่เขาอย่างอัดอั้น ถ้าเรื่องคืนนั้นไม่เกิด คงไม่เป็นแบบนี้ "ถ้าคืนได้คือให้แล้วโว้ย ฉันก็ไม่ได้อยากโดนตราหน้าว่าแย่งแฟนเพื่อนหรอกนะ"เขาบอกอย่างหัวเสีย เดินไปนั่งกุมขมับบนโซฟา เขาก็ไม่อยากให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ใช่มั้ย ฉันกลับมานอนบนเตียง มองเพดานอย่างเลื่อนลอย ยิ่งนอนไม่หลับหนักกว่าเดิมไปอีก ตั้งแต่วินาทีนี้ ฉันจะไม่มีมอสอยู่ข้างๆอีกแล้ว ไม่มีแล้ว... "ลงไปดื่มกันมั้ย"ไอ้คนเลวพูดขึ้นในความเงียบ "ฉันจะไม่ดื่มมันอีก"เรื่องทั้งหมดมันก็เพราะน้ำเมา ฉันถึงมีสภาพแบบนี้ แล้วฉันควรจะแตะมันอีกเหรอ ฉันเกลียดมัน! "ตามใจ"เขาบอกแล้วลุกเดินออกจากห้องไป ส่วนฉันยังคงนอนน้ำตานอนหน้าอยู่บนเตียง ไม่รู้ว่านานแค่ไหน แต่ตอนนี้ข้างนอกเริ่มสว่างแล้ว ชอบแนวนี้กันมั้ยคะ เงียบกันจังเลย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม