"ถ้านายยังเป็นแบบนี้ ฉันจะฟ้องกรองแก้ว..ถ้าเธอฟื้นขึ้นมา..."
ราวกับได้สติเมื่อผมได้ยินคำว่า ฟื้นขึ้นมา อย่างน้อยผมจะรอวันนั้นวันที่ผมและเธอแล้วก็ลูก เราจะอยู่กันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตากัน และเมื่อผมคิดได้อย่างนั้นผมจึงรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่อยู่ข้างเตียงของกรองแก้วที่ยังคงนอนไม่ฟื้นขึ้นมาหลังจากผ่าตัดเอากระสุนออก
ไลออนโน้มตัวแล้วก้มหอมที่หน้าผากขาวหนึ่งฟอดใหญ่ๆยืนนิ่งมองใบหน้าสวยที่ตอนนี้ดูซีดอยู่นิดหน่อย แต่ยังคงสวยเสมอสำหรับเขาเสมอ
"เดี๋ยวเฮียมานะคะ..." แววตาที่ถึงแม้จะดูเศร้าแค่ไหน แต่ในส่วนลึกเขาก็ยังคงยิ้มให้กับกรองแก้วเสมอ
หลังจากที่ไลออนออกไปจากห้องพักฟื้น เกลก็เดินมานั่งที่เก้าอี้ตัวเดิมตัวที่ไลออนเพิ่งจะลุกไป ความอุ่นยังคงติดอยู่ที่เบาะเก้าอี้มันทำให้เกลคิดว่า ผู้ชายคนนี้รักน้องสาวของเธอจริงๆ แต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอ ถ้าเขายังไม่รู้จักรักตัวเองให้มากพอกว่านี้ ดูแลตัวเองให้ดีถ้าคิด
