นักฆ่าที่รักไลออน [Dear Killer]

Trigger Warning เนื้อหาต่อไปนี้ มีการบรรยายการร่วมเพศ มีการใช้คำหยาบ ฆาตกรรม ความรุนแรง การใช้อาวุธ เนื้อหาและข้อมูลเป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ซึ่งไม่มีอยู่จริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านค่ะ บทนำ หกปีก่อน คฤหาสน์ซัลโตเร ประเทศอิตาลี วันขึ้นรับตำแหน่ง บริเวณห้องโถงเอกขนาดใหญ่อยู่ชั้นบนสุดของคฤหาสน์ซัลโตเร การขึ้นลงมีเพียงลิฟต์เท่านั้นและคนที่จะสามารถกดปิดเปิดลิฟต์ได้มีแค่คนสนิทหรือบอดี้การ์ดคนสนิทเท่านั้น ฟลาเวียโอและลีอานา ซัลโตเร ตาและยายอยู่ในชุดทำพิธีและรวมไปถึงลีโอและน้ำป่า ต่างยืนทำพิธีในชุดสูทผูกเนคไทให้เกียรติกับอาไลออน กลุ่มแก๊งมาเฟียซัลโตเรเป็นมาเฟียที่มีจรรยาบรรณแต่นั้นก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงการลอบฆ*าได้ยิ่งเป็นกลุ่มมาเฟียคู่อริกันยิ่งแล้ว "ถึงเวลาแล้วที่ผมจะวางมือเพื่อมอบตำแหน่งนี้ให้กับคนที่เหมาะสม และได้รับการโหวตจากทุกๆคน ไลออนเป็นหลานชายผม สมาชิกในที่นี่ คงรู้จักกันดีอยู่แล้ว ตลอดระยะเวลาไลออนได้พิสูจน์แล้วว่าเขาสามารถพาแก๊งเราให้ไปในทิศทางที่ดีขึ้นตามที่หลายๆคนได้เห็นและได้สัมผัสกับตัวเองไม่ว่าจะด้านธุรกิจ หรือแม้กระทั่งเรื่องครอบครัวของเหล่าสมาชิก ไลออน ได้เข้าช่วยทุกอย่างที่จำเป็นโดยไม่ต้องร้องขอและสุดท้าย ขอบคุณทุกท่านที่เป็นพันธมิตรที่ดีต่อกันเสมอมา และเราก็ยังคงเป็นครอบครัวเดียวกันตลอดไป" สิ้นเสียงที่ทรงอำนาจได้กล่าวอำลาตำแหน่ง มือหนาที่เต็มไปด้วยริ้วรอยเอื้อมไปหยิบเข็มในกล่องที่เตรียมเอาไว้แล้วจับไปที่นิ้วชี้ของไลออนก่อนจะแทงปลายแหลมคมลงไป ให้หยดเลือดสองสามหยดลลงบนการ์ดที่มีรูปนักบุญพร้อมกับพูดว่า "หยดเลือดนี้เป็นสัญลักษณ์ของการเกิดของคุณในครอบครัวของเรา เราเป็นหนึ่งเดียวกันไปจนกว่าสิ้นลมหายใจ" เมื่อหยดลงไปเรียบร้อย ฟลาเวียโอ ก็จุดไฟที่การ์ดแล้ววางลงบนมือของไลออน และให้ไลออนกล่าวคำปฏิญานตนทั้งหมดสิบข้อและสาบานว่า "หากเขาฝ่าฝืนกฏ เนื้อหนังของผมจะไหม้เหมือนนักบุญคนนี้" ทันทีที่คำสุดท้ายสิ้นสุดลงทุกคนต่างก็โค้งคำนับแปดสิบองศาให้ความเคารพกับเดอะบอสคนใหม่ทันที ทุกคนต่างก้มค้างไว้จนกว่าเดอะบอสคนใหม่จะเดินพ้นผ่านหน้าตนเองไป ช่วงเย็นจะเป็นงานเลี้ยงมีทั้งในห้องโถงเอกและบริเวณสนามหญ้า ลูกน้องที่ด้านนอกรีเควสขอแบบปิ้งย่าง ไลออนจะให้คนจัดการให้ทันที มีทั้งอาหารทะเลและวัตถุดิบอย่างเหลือเฟือไม่อิ่มก็เลี้ยงไม่ได้แล้วล่ะงานนี้ ส่วนใครที่อยู่หน้าเตาก็ต้องคอยพลิกไม่ให้อาหารไหม้ บรรยายกาศเต็มไปด้วยเสียงพูดคุย หัวเราะ เต็มไปด้วยความกันเองในค่ำคืนนี้ จนได้เวลาเลิกงานเลี้ยง ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี. สี่ปีต่อมา (ปัจจุบัน) บริเวณชายฝั่ง แคว้นกาเรียลทางตอนใต้เป็นแหล่งท่องเที่ยวยอดนิยมของนักท่องเที่ยวที่ชื่นชอบบรรยากาศของทะเล บ้านเรือนเต็มไปด้วยสีสันคัลเลอร์ฟูลที่สวยงาม นับว่าเป็นจุดที่ใครๆก็มักจะแวะมาถ่ายรูปเพื่อลงในโซเซียล ภายในห้องพักโรงแรมหรู เป็นอีกหนึ่งธุรกิจที่ไลออนต้องดูแลนอกเหนือจากกาสิโนและแหล่งสถานบันเทิง และเขามักจะมาพักที่นี่อยู่เป็นประจำนานๆเขาถึงจะกลับไปหาตากับยายที่คฤหาสน์ ช่วงหลายปีที่ผ่านมาหลังจากที่ไลออนขึ้นรับตำแหน่งเดอะบอส ในทุกๆวันของไลออนมันไม่ได้ง่าย นอกจากถูกลอบฆ*า ดันมีหนอนบ่อนไส้ที่แฝงตัวมา และก็มี บางคนที่เขาเข้าใจผิดว่าเป็นพวกฝ่ายตรงข้ามที่เข้ามา ซึ่งในบางครั้งมันก็ไม่ใช่อย่างที่เขาคิด เสียงผลักประตูเปิดเข้ามาพร้อมกับมือขวาคนสนิทของไลออนและมือซ้ายคนสนิทที่เดินเข้ามาพร้อมกัน "นายใหญ่ครับ คนที่เฝ้าบริเวณชายฝั่งพบร่างผู้หญิงโดนน้ำซัดมาติดอยู่ที่ฝั่งของเราครับนายใหญ่" ลูฟวร์พูดรายงานทันทีหลังจากที่มายืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่ มือใหญ่หยุดขีดเขียนทันทีพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมองคนทั้งสองที่ยืนอยู่ตรงหน้า "นายใหญ่จะไปดูเองให้เห็นกับตาไหมครับ" คาร์ลอส์ถามขึ้นหลังเห็นนายใหญ่ของตนนิ่งเงียบไป ไลออนลุกขึ้นเต็มความสูงพร้อมกับเอาปืนพกเหน็บที่เอวแล้วเดินนำออกไปจากห้อง เพื่อไปดูคนที่ลูกน้องของเขาได้รายงานมาให้เห็นกลับตาของตัวเอง ว่าจะเป็นคนที่เขาคิดหรือไม่ ไลออน ชายหนุ่มในวัยยี่สิบเก้าปี ที่ยังครองโสดให้ผู้หญิงหลายๆคนได้มีโอกาสขายขนมจีบไม่มีว่างเว้นในแต่ละวัน รวมไปถึงการขอหลับนอนกับชายหนุ่ม โดยที่ไม่หวังสิ่งตอบแทน ด้วยความหล่อที่มี ร่างกายที่มีแต่มัดกล้าม ร่างกำยำสูงใหญ่ สีผิวที่ไม่ขาวมากนัก จมูกโด่งเป็นสัน เรียวตาคมกริบดูดุแบบแบดๆตามแบบฉบับที่สาวๆหลายคนต้องการ แต่จะขาดสิ่งหนึ่งไปได้ก็คือ การได้นอนกับไลออนถือว่าเป็นการได้เปิดโอกาสให้ตัวเองพรีเซนต์ร่างกายและความยั่วยวนไปในตัว ว่าจะสามารถชนะใจผู้ชายคนนี้ได้หรือไม่ เท้าใหญ่ของเดอะบอสและเหล่าบอดี้การ์ดหลายสิบนาย เดินกึ่งวิ่งมายังที่จุดพบร่างหญิงสาว แสงสว่างจากปลายกระบอกไฟฉายนับสิบส่องมาทางบอดี้การ์ดสองคนที่ยืนรออยู่ รวมถึงร่างบางที่นอนหายใจรวยรินอยู่ที่พื้นดินทรายข้างแม่น้ำ "เธอยังไม่ต*ยครับนายใหญ่" "ช่วยเธอ" มาเฟียหนุ่มหยุดคิดอยู่หลายวินาที ก่อนจะตัดสินใจสั่งคนของตนเองออกไป