สองวันต่อมา...
"อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม" เสียงเจย์เดนเอ่ยถามทับทิมที่นั่งอยู่ด้วยความดูแลเอาใจใส่ไม่ห่าง
"ไม่ละ" เรียวปากเล็กตอบกลับขณะที่สองคนกำลังเดินทางไปยังโรงพยาบาลชั้นนำหลังจากที่พลลพโทรศัพท์มาบอกว่า ภูวนาถเริ่มรู้สึกตัวแล้ว
"เมื่อเช้าไม่ได้แอบเอาอาหารทิ้งใช่หรือเปล่า"
"เปล่านะ ฉันกินไปแล้ว"
"รู้ใช่ไหมว่าถ้าเธอไม่ได้กิน ลูกก็ไม่ได้กินด้วย" มาเฟียหนุ่มถามเสียงเข้ม เขาค่อนข้างเข้มงวดกับหญิงสาวมากขึ้นในเรื่องการกินของเธอ เพราะทับทิมเริ่มมีอาการแพ้ท้อง ทำให้บางทีเธออาจจะแอบเอาอาหารที่เขาเตรียมไว้ให้ไปทิ้ง
"ฉันรู้แล้วน่า ก็ลูกฉันเหมือนกันนะ" เจ้าของใบหน้าเรียวสวยหันตอบกลับคนรักที่ช่วงนี้ค่อนข้างเคร่งครัดกับเธอเป็นพิเศษ
"ฉันกลัวเธอเป็นลม หน้ามืดไปอีก"
"อืม ฉันรู้ อย่าห่วงมากเกินไปเลย ฉันจะดูแลตัวเองกับลูกเป็นอย่างดี"
"สัญญาแล้วนะ" เจย์เดนเอ่ย ทำให้ร่างสวยที่นั่งอยู่ยกยิ้มพยักหน้า
