หลายวันต่อมา
@บ้านใหญ่ตระกูลมาเฟีย
"บ้านนี้เงียบจังเลยนะคะ" ฉันออกมาเดินเล่นในสวนหลังบ้านพร้อมท่านคีย์
"นั่นสินะเมื่อก่อนคงได้ยินเสียงทะเลาะของเธอกับคนอื่น"
"หนูไม่ได้เป็นขนาดนั้นสักหน่อย"
"เหรอ.."
ตึก ตึก~
"จินดา" เสียงเล็กตะโกนเรียน
"อบเชย"
"คิดถึงจัง"
"เช่นกันนะ"
สองสาวโผกอดกันทันที ก่อนที่มาวินจะเดินตามเข้ามา
"เมียกูอยากไปทะเลให้มาชวนเมียมึง ช่วงนี้ว่างไหมไปพักกันหน่อยเจอแต่อะไรเครียดๆ"
"อื้มได้สิ"
@ทะเล
ทุกคนออกเดินทางมาพักผ่อนที่ทะเลชายหาดแสงแดดและลมโชย
"สวยมากไปเล่นน้ำกัน" อบเชยลากแขนจินดาไปเหลือสองหนุ่มนอนกระดกเบียร์อยู่บนหาด
"เสียใจด้วยนะเรื่องครอบครัวมึง" มาวินพูด
"ไม่เป็นไรกูเตรียมใจไว้แล้วคนทำผิดย่อมต้องได้รับผลนั้น"
"จินดาคนนี้ดูเข้มแข็ง ไม่อ่อนแอน่ารักสดใสฉลาดอีกด้วย ก็คุ้มอยู่นะ"
"คงงั้นสิ"
คีย์จ้องมองคนที่รักอยู่เบื้องหน้า สาวน้อยส่งยิ้มโบกมือไปมา
แก
