“อุ๊ย! พี่เหนือ” ศศิอุทานเมื่อเขาเข้ามาโอบกอดตอนที่เธอว่ายน้ำมาหลบอยู่ตรงโขดหิน เพราะจะปีนขึ้นไปนั่งพักเหนื่อย
“กลับจากเที่ยวพี่จะทำโทษให้หนัก”
“ทำโทษลูกจันทร์เรื่องอะไรคะ”
“ก็เพื่อนๆ พี่ตามมาได้ยังไง”
“ลูกจันทร์ไม่รู้ค่ะ” เธอหลบหน้าหลบตาทันที เหมันต์มองอย่างรู้ทัน คนที่ทำให้เขาว้าวุ่นใจอยู่ทุกวันนี้ ไม่ใช่ศศิคนเดียว เพื่อนๆ ก็ด้วย แต่ทำแบบเนียนๆ ยอมรับหรอกว่าเขาหึงควันแทบออกหูเมื่อมีผู้ชายมารุมจีบเธอ ไหนจะทริปที่ อยากมากับเธอสองคนก็โดนก้างชิ้นใหญ่ที่มากันเป็นกระพรวนเข้ามาขวางลำ ให้นอนหนาวอยู่คนเดียว
“ทำโทษคนปากแข็งยังไงดีนะ” เขาอุ้มเธอไปด้านหนึ่ง ศศิอุทาน เกาะคอหนาเอาไว้แน่น หัวใจเต้นระทึกเมื่อร่างกายแนบชิดกันและกัน
เธอไม่ได้แนบชิดกับเขาตั้งแต่มาเที่ยว ใจก็รู้หรอกว่าเพื่อนๆ ของเหมันต์แกล้งแต่เธอนึกถึงประโยคของพายัพและเพื่อนๆ ของเขาได้เป็นอย่างดีในวันนั้น
“ลูกจันทร์อยากรู้ไหมทำไมไอ้
