“แต่ตอนแก่ตัวไปไม่มีคนดูแลจะลำบากนะลูก”
“คุณแม่ขา... ไม่มีอะไรแน่นอนในชีวิตหรอกค่ะ แก่ตัวไปสามีอาจจะทิ้งไปมีอีหนูให้เราเฝ้าบ้านเป็นยายแก่อยู่ก็ได้ค่ะ หรือมีลูกก็อาจจะไปทำงานจน ไม่ได้มาเลี้ยงดูเราก็ได้นะคะ หนูไม่อยากคาดหวังอะไรกับใครหรอกค่ะ หนู ไม่ชอบทำตัวเป็นภาระใครด้วย สิ่งสำคัญในชีวิตก็คือเราต้องพึ่งตัวเองให้ได้ก่อนค่ะ ถ้าเราพึ่งตัวเองได้ก็ไม่ต้องคอยหวังพึ่งคนอื่นค่ะ”
“แม่แค่เป็นห่วงหนูน่ะจ้ะ” คุณทับทิมดึงบุตรสาวมากอด จุมพิตกลุ่มผมนุ่มสลวยเบาๆ อย่างรักใคร่
“หนูดูแลตัวเองได้ค่ะคุณแม่ ไม่ต้องห่วงนะคะ เรียนจบแล้วเดี๋ยวหนูจะทำงานเลี้ยงดูคุณแม่เอง” เธอเงยหน้าบอกท่านด้วยน้ำเสียงสดใส คุณทับทิมพยักหน้ายิ้มให้ รู้ว่าบุตรสาวดูแลตัวเองได้ แต่คนเป็นแม่ก็อดเป็นห่วงเสียไม่ได้ ถ้ามีผู้ชายดีๆ เข้ามาในชีวิต ท่านก็อยากให้บุตรสาวรับเอาไว้พิจารณา อยากเห็นบุตรสาวคนเดียวมีครอบครัวที
