หม่าเสียงเดินเข้าไปในบ้านและเห็นสมาชิกในครอบครัวรวมตัวกันอยู่ที่ห้องรับแขก แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักคนในตระกูลซ่ง แต่ก็พอเดาได้คร่าว ๆ ว่า เมื่อซ่งเหรินฮุยเกิดเรื่อง ต้องเป็นบรรดาลูกสาวและลูกเขยของเขามารวมตัวกันอยู่ที่นี่
หวางอวิ๋นเชิญให้หม่าเสียงนั่งลง หม่าเสียงเองก็ไม่เกรงใจ นั่งลงก่อนแล้วพูดคุยกัน
ซ่งอวี่เหมียนมองดูคนผู้นี้มีลักษณะคล้ายพวกอันธพาล จึงเอ่ยถามมารดาว่าคนนี้เป็นใครกัน?
ไม่รอให้หวางอวิ๋นเอ่ยตอบ หม่าเสียงรีบชิงแนะนำตนเอง
“อ้อ ทุกท่าน กระผมลืมแนะนำตัวไป กระผมเป็นผู้รับผิดชอบคลับเต๋อเฮิง ชื่อว่าหม่าเสียง”
“หม่าเสียง นั่นแปลว่าขี้ม้าไม่ใช่หรือ! ” ซ่งอวี่ฉิงรู้สึกว่าชื่อของคนคนนี้ฟังดูตลกมาก จึงอดกลั้นเอาไว้ไม่อยู่ และเอ่ยคำพูดล้อเลียนออกไป
เมื่อทุกคนได้ยินคำว่าขี้ม้า ต่างก็อดไม่ได้ที่จะป้องปากหัวเราะออกมา คำล้อเลียนนี้ก็เหมาะสมเสียเหลือเกิน
หวางอวิ๋นรู้สึกกระอักกระอ่วน ผู้มาเยื
