คำพูดประโยคนี้ของหลิงอวิ๋นเปรียบเหมือนเสาค้ำมหาสมุทรที่มาเติมเต็มความมั่นใจให้กับทุกคนในที่นี้ ยกเว้นแต่หวางอวิ๋นและหม่าเสียง
“พี่เขย ในที่สุดพี่ก็กลับมาแล้ว ฉันรู้ว่าพี่ต้องไม่นิ่งนอนใจแน่ ๆ ”
“หลิงอวิ๋น ลำบากนายแล้ว โชคดีที่นายกลับมาทันเวลา ไม่อย่างงั้นคุณแม่คงจะ...”
ซ่งอวี่ฉิงวิ่งปรี่เข้าไปฟ้องหลิงอวิ๋น หลิงอวิ๋นเอาหลังนิ้วถูสันจมูกสาวน้อยบอกให้เธอไม่ต้องกังวลใจ ตนเองอยู่ที่นี่แล้ว
อวี๋จิ่งเตรียมจะเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทางนี้ให้หลิงอวิ๋นฟัง แต่เมื่อเห็นสีหน้าของแม่ยาย เขาจึงต้องเงียบไปโดยปริยาย
ซ่งอวี่ถงปราดเข้าไปหยิบสัญญาขึ้นมาดู เธอเข้าใจจุดประสงค์ของผู้มาเยือนในทันที
เขามาส่งเงินที่ไหนกัน นี่มันตั้งใจจะมาเขมือบจาวฮุยกรุ๊ปต่างหาก
สัญญาประเภทนี้ หากเซ็นลงไป ไม่เท่ากับเป็นการลงยันต์คำสาปให้ทุกคนในตระกูลซ่งจบชีวิตก่อนเวลาอันควรหรือ ครั้งนี้มารดาของตนเลอะเลือนแล้วจริง ๆ
แต่ซ่งอว
