ซ่งอวี่ถงดีใจมากเมื่อหลิงอวิ๋นรับปากจะช่วยเธอ เธอตักอาหารให้หลิงอวิ๋นไม่หยุด เป็นสามีภรรยากันมาตั้งหลายปี นี่เป็นครั้งแรกที่เธอดีกับเขาขนาดนี้ จนหลิงอวิ๋นรู้สึกเกรงใจขึ้นมาเลย
เวลานี้ โทรศัพท์มือถือของซ่งอวี่ถงก็ดังขึ้น เป็นซ่งเหรินฮุยที่โทรมา
“ฮัลโหล ค่ะคุณพ่อ หนูกำลังทานข้าวอยู่กับหลิงอวิ๋นค่ะ ใช่ค่ะ เย็นนี้พวกเราจะกลับไปทานข้าวด้วยอย่างแน่นอน คุณพ่อวางใจได้ค่ะ” ซ่งอวี่ถงคิดว่าเป็นโทรศัพท์ที่โทรมาตามพวกเขากลับบ้านไปทานข้าว
“ไม่ใช่จ้ะลูก ประธานจ้าว ประธานหอการค้าประจำเมืองจะจัดงานเลี้ยงคืนนี้ เขาเชิญพ่อไปงานเลี้ยงด้วย แต่สถานการณ์ของพ่อในเวลานี้ ลูกก็รู้ ลูกกับหลิงอวิ๋นช่วยไปเป็นตัวแทนของพ่อหน่อย พ่อพักผ่อนอยู่บ้านสักระยะหนึ่งก่อน แล้วค่อยว่ากัน”
ร่างกายของซ่งเหรินฮุยในตอนนี้ยังไม่ดีนัก เขาเพิ่งจะรอดพ้นจากความตายมาได้ ก็ควรจะได้รับการพักผ่อนอย่างเต็มที่
ซ่งอวี่ถงหมดหนทางจะปฏิเสธ จำเป
