แสงพระอาทิตย์ส่องเข้ามาภายในห้องนอน คนที่หลับตาพริ้ม ห่มผ้าห่มผืนหนา นอนอย่างสบายใจ ใบหน้าสวยหวาน อยู่ตรงนี้แล้ว ผมยาวที่ปิดหน้าอยู่ ถูกเขี่ยออกอย่างระมัดระวัง แล้วมองคิ้วสวยได้รูป จมูกโด่ง และ ริมฝีปากบางที่หวานยิ่งกว่าน้ำผึ้ง
ชายหนุ่มเอานิ้วของตัวเอง ไล้ไปตามใบหน้าของคนข้างๆเบาๆ
" เจ้าหญิงของพี่ " คนถูกปลุกด้วยคำหวาน ยิ้มก่อนจะลืมตา รับรู้ได้ถึงมือ ที่วนเวียนตรงหน้าของเธอ
" เจ้าหญิงหรือแม่มด เอาดีดี " คนที่รู้ตัวเอง บอกออกมา ลืมตามองคนที่อยู่ตรงหน้า
" เจ้าหญิงสิครับ ริสา เป็นเจ้าหญิง " เค้าย้ำคำเดิม แล้วจิ้มแก้มขาวเบาๆ
" พี่คิดว่าฝัน ที่เห็นริสา นอนเตียงเดียวกับพี่ " คนที่ป่วยหนัก บอกออกมา ไม่คิดว่า จะได้ค้างคืนด้วยกัน
" ไม่รู้ว่าใครเฝ้าใคร แต่ริสา ดีใจที่พี่แบงก์หายป่วยแล้ว " เธอเอื้อมมือมาจับแก้มเค้าเอาไว้ แล้วมองที่ดวงตาสีดำสนิท
" พี่แบงก์ ริสา ยังไม่ได้แปรงฟัน แต่เรา
