นิ้วแข็งแรงกำผ้าม่านในแน่น เมื่อดวงตาที่ทอดมองลงไปนอกหน้าต่างห้องแล้วเห็นร่างอรชรที่คุ้นตาเหลือเกินกำลังเดินนวยนาดเข้ามาที่นี่
หัวใจของเขากระตุก ความรู้สึกทั้งหมดไหลไปรวมกันอยู่ที่ดวงตา เขาจ้องมองหล่อนจนลูกกะตาแทบจะถลนออกจากเบ้า แม้จะห่างไกลไม่น้อย แต่เขาก็สามารถจดจำรายละเอียดบนเรือนร่างอรชรแม่สาวในชุดขาวนั่นได้เป็นอย่างดี
เพราะหล่อนคือผู้หญิงของเขา!
ความโหยหาติดปีกบินกระพือพรึ่บในอกอย่างรุนแรง จนเขาปวดร้าวไปทั้งตัวโดยเฉพาะที่อวัยวะหนึ่งที่กำลังเจริญเติบโตในเป้ากางเกงขายาว
เขาไม่ควรจะรู้สึกอะไรกับหล่อน และเลิกแอบมองหล่อนหลังผ้าม่านได้แล้ว แต่กลับไม่อาจจะหยุดสิ่งที่กำลังกระทำลงได้ เพราะจิรัชยาคือผู้หญิงที่เขาลืมไม่ลง ไม่ว่าจะพยายามสักแค่ไหนก็ตาม
หล่อนจะรู้สึกยังไงนะ ถ้าพบหน้าเขาอีกครั้ง จะตื่นเต้น ดีใจ หรือว่าจะกระโจนเข้าใส่ทันที อย่างที่เขารู้สึกกับหล่อน
ลูฟาสลดมือลงจากผ้าม่านสีทองหร
