“เอ่อ...”
“เจ้าก็น่าจะรู้นะว่าเราน่ะ...” ใบหน้าหล่อจัดโน้มต่ำลงมาหา น้ำเสียงที่กระซิบกระซาบอยู่ข้างหู ช่างแปร่งพร่าและกระเส่าเหลือเกิน จนคนฟังอย่างหล่อนร้อนฉ่าไปทั้งซอกขา “หิวบ่อยแค่ไหน”
“องค์สุลต่าน...”
“เข้าตำหนักได้แล้ว หรือว่าอยากจะให้เราจูบเจ้าตรงนี้”
คำข่มขู่ของผู้ชายที่ในดวงตามีแต่ไฟสวาททำให้หล่อนไร้ทางเลือก จำต้องยอมให้เขาจูงมือหายเข้าไปในตำหนักในที่สุด
ลูฟาสยกมือขึ้นโอบประคองดวงหน้าแดงก่ำของหล่อนเอาไว้ ก่อนจะประกบปากลงมาหาอย่างดูดดื่ม จูบขยี้ ล้วงลิ้นเข้าหาอย่างหิวกระหาย มือใหญ่อีกข้างก็ฉีกทึ้งชุดสวยออกจากกายสาวอวบอิ่มอย่างใจร้อนไร้ความอดทน พอหล่อนเปลือยเปล่าไปทั้งตัว เต้านมก็ถูกเขาขยำ ฟอนเฟ้น ก่อนจะดันร่างของหล่อนไปจนชิดผนังห้อง ขณะที่ยังประกบปากแนบแน่นตลอดเวลา
หล่อนครวญครางด้วยความเสียวซ่าน ความร้อนฉ่าลุกไหม้อยู่ในช่องท้อง ฝ่ามือและรสจูบของลูฟาสปลุกเร้าให้หล่อนไร้ยางอายได้
