“นี่ท่านแม่เลิกซ้ำเติมฉันสักทีได้ไหมคะ ฉันก็ระมัดระวังตัวอยู่แล้ว แต่นังองค์หญิงมารีอาห์มันจ้องจะจับผิดฉันอยู่ ฉันก็เลยพลาดยังไงล่ะท่านแม่ มันเป็นคนผิด ไม่ใช่ฉันสักหน่อย” ฮันนาไม่เคยโทษตัวเองเลยแม้แต่ครั้งเดียว
“ถึงอย่างนั้น เจ้าก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะได้เป็นองค์สุลตาน่าขององค์สุลต่านอีกแล้ว แม้ว่าฮูเซ็นจะถูกท่านพ่อของเจ้าส่งไปอยู่อีกแคว้นหนึ่งแล้วก็ตาม” วีณาบอกลูกสาวไปตามความเป็นจริง แต่ฮันนารับความเป็นจริงไม่ได้ เพราะใจเต็มไปด้วยความริษยา
“ฉันรู้ว่าองค์สุลต่านไม่โปรดฉันแล้ว”
“เจ้าก็ต้องทำใจ เพราะแม่ก็ไม่รู้จะช่วยเจ้ายังไงเช่นกัน” วีณายอมยกธงขาวแม้จะไม่เต็มใจนักก็ตาม
“แต่ถ้าฉันไม่ได้ นังจินนี่ก็ไม่มีสิทธิ์จะได้ตำแหน่งนี้มาครองเหมือนกัน ฉันไม่มีทางยอม!”
วีณามองเห็นความเลือดเย็นบนใบหน้าของลูกสาวมากมาย “เจ้าคิดจะทำอะไรเหรอ ฮันนา”
“ท่านแม่จะช่วยฉันหรือเปล่าล่ะคะ”
“เจ้าก็บอกแม่มาก่อนสิว่าเจ
