EP.88
“คุณโกหกร้อยดาว... มองหน้าผม” นิ้วแกร่งตรึงปลายคางมนแน่น ก่อนจะบังคับให้เงยหน้าขึ้นสบตากับเขา ม่านหมอกของน้ำตาทำให้หล่อนไม่อาจจะมองเห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความอาทรจากเขา
“คุณรักความาร์ รักทะเลทราย และที่สำคัญคุณรักผม” เขาอ่านใจหล่อนออกเสมอ และเขาก็อ่านไม่เคยผิดพลาดซะด้วย เพราะเจ้าความรู้สึกนี้มันแปะหลาอยู่กลางหน้าผากของหล่อน ตั้งแต่วันแรกที่ได้พบหน้ากัน
หล่อนรักเขา...
“องค์ชายอย่าทระนงตัวเองไปหน่อยเลยเพคะ ทำไมหม่อมฉันต้องรักองค์ชายด้วย ที่หม่อมฉันหนีไปก็น่าจะเป็นเหตุผลเพียงพอสำหรับคำอธิบายในเรื่องนี้แล้วนะเพคะ”
ทั้งที่คิดว่าคำพูดร้ายกาจเหล่านี้ที่หล่อนพยายามปั้นมันออกไปจะส่งผลต่อความเชื่อมั่นอันใหญ่หลวงของบุรุษตรงหน้าบ้าง แต่เปล่าเลยเขายังคงแข็งแกร่งราวกับภูผา และก็สูงส่งจนเอื้อมไม่ถึง เขาไม่มีความสะทกสะท้านกับวาจาประชดประชันของหล่อนสักนิด
ขณะที่รอยยิ้มหยันที่มุมปากหยักสวยรา
