เคล้ง! เคร้ง! เคร้ง!
" บอลไฟ!!! "
ตูม!!!!
สำเร็จ วันนี้เสร็จไป 1 ฮูว...
ด้านหน้าของผมตอนนี้เป็นร่างของสัตว์อสูรประเภท สุนัขหมาป่าวูฟแพน์ ตามจริงมันก็แค่หมาป่านั่นแหละ แต่เพราะอธิพลของฤดูหนาวมันก็เลยกลายเป็นวูฟแพน์ บางที่ผมก็สงสัยอยู่เหมือนกันกับการตั้งชื่อของผู้คนบนโลกใบนี้ แค่หมาป่ากลายเป็นสัตว์อสูรชื่อมันก็เปลี่ยนไปแล้ว แต่ก็ช่างมันเถอะ ยังไงวันนี้ก็ตั้งเป้าว่าจะมาเอาคริสตันสัก 10 อัน จะเสียเวลาคิดเรื่องไร้สาระไม่ได้
เอ่ะ! หายไปไหน??? ผมคิดด้วยความคิดแปลกใจเมื่อมีดขนาดเล็กที่เน็บเอาไวเข้างเอวของผมมันายไป ขณะที่ผมจะเอามันมาเพื่อเจาะเอาคริสตันจาก วูฟแพน์ด้านหน้า จริงสิ! ลืมไปเลยวันนี้เราไมได้มาคนเดียว เหอะๆ
" เนสก้า!!! "
ผมตะโกนออกไปแล้วก็กวักมือเรียกเนสก้าที่อยู่ด้านหลังของผมประมาณ 10 เมตร พร้อมกับกวักมือเรียกเธอให้เดินเข้ามาด้วย ส่วนทางท่าการตอบสนองของเธอก็ดูเหมือนกำลังลุกลี้ลุกลน
