เช้าวันต่อมา
วันนี้ก็เป็นอีก 1 วันที่เดฟีเรียยังไม่กลับมา ตัวผมก็กำลังนั่งกินขนมปังกับเนยทาน้ำตาลที่กินทุกวันในตอนเช้า ภายในห้องกินอาหารของบ้านหลังนี้ ที่บริเวณปล่องไฟมีกองไฟกำลังลุกไหม้อยู่ในเตากองใหญ่เพื่อให้ความอบอุ่น เห้อ~ รู้สึกคิดถึงอาหารฝีมือเซฟทำอาหารที่วังเลยจริงๆ ในหมู่บ้านแห่งนี้ถึงมีเงินเท่าไห่รมันก็ซื้อของอร่อยกินได้ยากเพราะมันเป็นหมูบ้านของขาวบ้าน ที่มีเงินซื้ออาหารกันแค่ไม่เท่าไหร่เท่านั้น ก็เลยมีแต่อาหารลดต้นทุนราคาปะหยัด แถมพวกอาหารสดเราเองก็ยังเด็กเกินไปหยิบจับอะไรมาทำก็ไม่สะดวกมันก็เลยต้องทำให้มานั่งกินแต่ขนมปังแบบนี้ในมืกเช้า
วันนี้รู้สึกขาดสารอาหารจริงๆ
หมับ!
งับ งับ งับ ่~ ่
ตัวผมที่ไม่มีทางเลือกก็นั่งกินขนมปังต่อไปแบบทำเหมือนมันอร่อย แล้วก็คิดถึงพวกซุปเนื้อ ซุปไก่ ซุปเห็ดที่อุ่นๆ ไปด้วย ยังไงมือเย็นวันนี้ก็ลองไปที่ร้านอาหารหน่อยก็แล้วกัน ถึงจะไม่ได้คาดหวังอะไรมา
