ตอนที่ 47 ยอมไม่ได้

2168 คำ

" มีอะไร " เดฟีเรียพูดออกมาด้วยน้ำเสียงปกติ แต่ผมว่าในใจของเธอต้องรู้แล้วแน่ว่าตอนนี้วอเตอร์กำลังคิดอะไรอยู่ เพราะหลังจากที่พูดออกมาเTอก็ยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มแบบอ่อนๆ ไปด้วย " ท่านช่วยรับลูกข้า- ไม่สิ! ท่านช่วยฝึกให้ลูกข้าหน่อยได้ไหมครับไม่ต้องถึงขั้นรับเป็นศิษย์ก็ได้ช่วยแนะนำ- " " รู้ไหมว่านายกำลังพูดอะไรอยู่ " เดฟีเรียพูดออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจังขณะที่วอเตอร์กำลังพูดอยู่ด้วยน้ำเสียงกระอึกกระอัก " ครับ... แต่ว่าลูกของข้า-" " รู้สึกว่าลูกของเจ้าจะมีเวทย์ธาตุแสงอยู่ในตัวสินะ? " " ใช่ครับ! " จะว่าไปเมื่อหลายเดือนก่อนโซฟีก็เคยพูดถึงเหมือนกัน เรื่องของลูกชายของขุนนางทที่อายุ 10 ปี แล้วก็พลังเวทย์แสงตื่นขึ้นมาคนนั้น- " ข้าจะรับหมอนั่นเป็นลูกศิษย์ก็ได้ ถ้าสามารถเอาชนะองค์ชายดรารอน์ได้ " " เอ่ะ " " เอ่ะ " เสียงของผมกับวอเตอร์ร้องออกไปด้วยน้ำเสียงตกใจพร้อมกัน และเราทั้งสองคนต่างก็มองไปที

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม