ตอนที่ 16 อธิยาย
1025 คำ
หลังจากที่ผมถามออกไปเดฟีเรียก็เริ่มอธิบายให้ผมฟันทันที แล้วใจความที่ผมสรุปออกมาได้ก็คือ สำหรับคนที่ร่วมร่างกับอสูรแลัวนั้นจะถูกเรียกว่า ร่างจำแรงอสูร ซึ่งร่างจำแรงอสูรจะแบ่งออกเป็นทั้งหมด 5 ระดับ
ระดับที่ 1 เรียกว่าร่างระดับทองแดง
ระดับที่ 2 เรียกว่าร่างระดับเงิน
ระดับที่ 3 เรียกว่าร่างระดังทองคำ
ระดับที่ 4 เรียกว่าร่างระดับสูง
ระดับ 5 เรียกว่าร่างระดับตำนาน
ซึ่งการแบ่งร่างก็ประมาณนี้ ส่วนเรื่องของไออสูรก็คือของที่มันคล้ายๆ พวกแรงกดดันเวลาต่อสู้ อะไรพวกนั้น
" ผมมีเรื่องสงสัยอยู่ครับ "
ผมที่ได้ฟังเรื่องทั้งหมดจากเธอถามออกไปด้วยน้ำเสียงสงสัย
" เรื่องอะไร? ."
" ก็เรื่องของไออสูรไงละครับ เราจะทำยังไงถึงจะใช้มันได้ "
" ฮาๆๆๆ "
เดฟีเรียหัวเราะออกมาด้วยน้ำเสียงชอบใจ เหมือนกับว่าตอนนนี้เธอกำลังตลกอะไรบางอย่าง
ฉันแค่ต้องการรู้มันมีอะไรน่าตลกขนาดนั้น ....ถ้าเป็นไปได้ฉันก็คงไม่ถามเธอหรอก ตอนแรกกะว่าจะถามเวโรนิก้าสักหน่อยแต่ไหนๆ เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แล้วก็เลย เลยตามเลยไปเลย
" เจ้าหนูเจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร จะมาสามารถใช้ไออสูรได้ยังไง "
.ใช้ไมไ่ด้?
ไม่หรอกมั้ง ก็ตอนนี้โอรอสจะรวมร่างกับเราบอกเอาไว้ไม่ใช่เหรอ ว่าเราสามารถใช่ไออสูรได้ แล้วก็สามารถใช่ร่างได้ระดับ 1 เท่านั้น
" ทำไมใช้ไม่ได้ละครับ ? "
หลังจากที่ผมถามออกไปเดฟีเรียก็หยุดหัวเราะ แล้วก็เริ่มอธิบายออกมาอีกครั้ง โดยมองมาที่หนาของผมที่กำลังทำหน้าตาสงสัยอยู่
" ฟังให้ดีนะเจ้าหนูร่างอสูรนะไม่ใช่แค่ว่าร่วมร่างกับอสูรแล้วก็ใช้ความสามารถได้ เพราะต้องรอให้พลังอสูรในร่างกายเพิ่มขึ้นมาก่อน เพราะหลังจากที่ร่วมร่างกัยพวกสัตว์อสูรก็พลังหายไปเหมือนกัน ยิ่งต้องรวมร่างกับเด็กอย่างนายแล้วด้วย เรียกได้ว่าแทบหมดตัวเลยก็ว่าได้- "
ออ~ แบบนี้เองสินะที่โอรอสบอกว่าต้องใช้เวลาฟื้นฟูพลัง 5 ปี หรือไม่ก็มากกว่า แต่สัตว์เทพอย่างโอรอสจะมาหมดพลังเพราะเรื่องแค่นี้มีก็ยังไงอยู่นะ-
" ฟังอยู่ไหม "
เดฟีเรียพูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กน้อย ขณะที่ผมกำลังคิดตามที่เธอพูดมาอยู่
" ฟังอยู่ครับ! "
" อ่า ....งั้นก็มาต่อกันเลยสำหรับพวกที่ร่วมร่างกับสัตว์อสูรส่วนมากการที่จะเริ่มใช้ ไออสูร หรือร่างอสูรได้อย่างน้อยก็ 5 ปี ไม่ก็ 10 ปี เพราะงั้นตอนนี้นายแค่ตั้งใจเพิ่มพลังเวทย์ไปก็พอ "
" ถ้างั้นเราก็เอาพลังเวทย์จากคริสตันส่งไปให้อสูรได่ไหมครับ เพราะขนาดเราดูดซับเกินพวกอสูรก็จะคอยช่วยดูดในส่วนนั้น ถ้าพลังของสัตว์อสูรหมด เราก็แค่เพิ่มให้ก็พอผมเข้าใจถูกไหม "
ผมถามออกไปด้วยน้ำเสียงสงสัย
' เด็กนนี้มันจะฉลาดไปไหนกันเนี่ย วิธีแบบนี้ปกติใครมันจะไปคิดได้กัน เราเองก็พึ่งคิดค้นวิธีนี้เมื่อ 20 ปี ที่แล้วเอง ' เดฟีเรียคิดในใจหลังจากที่ได้ฟังดรารอน์ถามออกมา แล้วก็ได้พูดออกมาต่อ
" นายเข้าใจถูกแล้ว แต่การทำแบบมันก็มีข้อเสียก็คือเรื่องของ เงินทุน! "
ก็แปลกว่าทำได้สินะ
แต่มันก็ถูกอย่างที่เธอพูดออกมา ยังไงเรื่องของเงินทุนในการซื้อคริสตันเวทย์มันก็เป็นปัจจัยสำคัญ เพราะขนาดเวโรนิก้ายังพูดว่ามันหายาก ก็เท่ากับว่าตอนนี้มันขาดตลาดอยู่นั่นเอง
และถ้าตามกลไกตลากของที่คนอยากได้เยอะมีน้อยราคาก็จะเพิ่มขึ้นตามความต้องการของมัน ถึงตอนนี้จะไม่รู้ก็เถอะว่าราคาของคริสตันมันเท่าไหร่ แต่มันต้องไม่ได้ถูกๆ อย่างแน่นอน
" งั้นวันนี้พอเท่านี้แหละ! นับตั้งแต่พรุ่งนี้ไปฉันจะมาหานายทุกวันเพื่อสอนเรื่องการใช่เวทย์มนต์ชนิดต่างๆ "
เดฟีเรียพูดออกมา แล้วก็เดินตรงไปที่ประตูทางออก
" จริงสิ!!! "
เสียงของเธอพูดขึ้นมาอีกครั้งเหมือนกับว่าคิดอะไรออก แล้วเธอก้เริ่มพูดต่อ
" เวทย์มิติ "
หลังจากที่เธอพูดออกมาก็มีเหมือนกับอะไรบางอย่างเป็นช่ิงวงกลมปรากฏออกมาจากด้านหน้าของเธอ
นั้นมันเวทย์มิติ หึหึ! สมแล้วท่เป็นเธอ สามารถใช้เวทย์ที่เรียกว่าเวทย์แรร์แบบนั้น
เมื่อหลายวันก่อนผมได้หนังสือเกี่ยวกับเวทย์มนต์แรร์มาจากเวโรนิก้า และเวทย์นั้นก็เป็น 1 ในเวทย์ที่ผมอยากใช้ได้ที่สุดเพราะมันมีประโยชน์มากในหลายต่อหลายด้าน แต่ตอนนี้ผมเรียนไปมันก็ไม่ค่อยได้ประโยชน์อะไรหรอก เพราะขนาดของที่จะเก็บได้มันก็ใหญ่ไปตามพลังเวทย์ที่มีอยู่ แถมมันยังดูดพลังเวทย์จากตัวตลอดเวลาด้วยเมื่อใช้มัน ถือว่าเป็นดาบสองคมเลยก็ว่าได้!
" เอานี้ไป "
เดฟีเรียยื่นหนังสือ 1 เล่ม ที่เอาออกมาจากเวทย์มิติของเธอมาให้ผม แล้วผมก็เดินไปหยิบมันทันทีโดยใช้ 2 มือเอื้อมไปหยิบมันมาทันทีด้วยใบหน้าแปลกใจ แล้วก้มมองหนังสือทันที
วิธีควบคุมร่างอสูร ฉบับสมบูรณ์
นี่คือสิ่งที่เขียวเอาไว้ที่บนปกหนังสือ ฉบับสมบูรณ์? แปลว่ามันมีไม่สำบูรณ์ด้วยเหรอ เหอะๆ ตั้งชื่อหนังสือแปลกๆ โลกใบนี้
" อ่านทำความเข้าใจมันสะ เพราะมันอาจเป็นประโยชน์กับนายในอนาคต "
" ครับ ! "
- ผู้เขียน
