ลลิลทำหน้างงแต่ก็ยอมนั่งลงข้าง ๆ เอ็มม่า หญิงสาวเกิดความประหม่าอย่างมากเพราะไม่รู้จะตีสีหน้าอย่างไรเวลาอยู่ต่อหน้าพัลเลเดียม เขายังนิ่งเงียบแต่เธอรู้ดีว่าเขาเป็นคนเก็บอารมณ์ได้อย่างลึกล้ำ เขาคงโกรธมากที่เธอหนีมาในคืนนั้นและคงสืบหาจนรู้ว่าเธอมาอยู่ที่ และที่เขาตามมาก็เพื่อแก้แค้นเอาคืนให้สาสม ความคิดของหญิงสาวสะดุดลงเมื่อเอ็มม่าจับมือเธอพร้อมทั้งยิ้มให้
“ลิลลี่...เธอไม่ต้องเป็นกังวลเรื่องคุณอิศราแล้วนะ ที่เขาบอกว่าจะให้คนมารับเธอกลับบ้านน่ะก็พีทนี่ไง เขามาที่นี่เพื่อรับเธอกลับอเมริกา”
“ว่าไงนะคะ?”
ลลิลตกใจ เรียวปากอิ่มอ้าค้างและเมื่อเหลือบไปมองใบหน้าคร้ามเข้มของคนที่นั่งตรงข้ามเธอก็ยิ่งหวั่นหวาดมากขึ้นหลายเท่า
“แต่ว่า...”
“อย่ากังวล” เอ็มม่าย้ำ “เมื่อกี๊เธอยังร้องไห้เพราะคิดถึงพ่อนี่ไม่ใช่หรือ และก็ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่รู้จักพีท เขาเป็นหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัทและสนิทกับพ่อของเธอมาก ฉันแน่ใจได
