ลลิลตอบกลับสั้น ๆ เพราะพูดอะไรไม่ออก ทุกอย่างตีบตันและจุกแน่นที่อกของหญิงสาว เมื่อคืนพัลเลเดียมนอนที่นี่แต่เธอไม่รู้เลย เขาคงตั้งใจปลีกตัวออกห่าง ไม่อยากอยู่ใกล้ในเมื่อเขามีผู้หญิงคนใหม่แล้ว เธอได้แต่มองผู้หญิงอีกคนเข้ามาทำหน้าที่เสมือนเป็นภรรยาให้สามีของเธอและดูเหมือนเขาก็เต็มอกเต็มใจจนลลิลนึกอับอายตัวเอง เธอมันเด็ก ไม่ประสาและโง่เง่าเกินกว่าจะตามทันคนทั้งคู่
“เอ้อ...คุณลาริมาร์คะ คงจะไม่เป็นไรใช่ไหมคะถ้าวันนี้ฉันจะขอตัวพีทออกไปข้างนอก ฉันตั้งใจชวนเขาไปดูนาฬิกาฝังเพชรรุ่นใหม่ เพราะฉันรู้ว่า...เขาชอบนาฬิกา...มาก ๆ เลยล่ะค่ะ”
เวโรนิก้าเน้นย้ำว่าเธอรู้ใจสามีของลลิลมากแค่ไหน ทั้งรอยยิ้มและแววตาคู่นั้นราวกำลังเย้ยหยันอย่างผู้กำชัยชนะ ร่างบอบบางที่ยืนนิ่งบนบันไดอยากเบือนสายตาไปจากพัลเลเดียมที่ชาเฉยต่อเมียตัวเองแต่ยินดีให้ผู้หญิงคนอื่นเกาะเกี่ยวแขนแสดงความเป็นเจ้าของ หัวใจของเขาคงทำด้วยหินถึงไ
