“ เจ้ามิเห็นกายงดงามของข้าหรือ ”
“ เห็น ”
“ แล้วเหตุใดจึงมิหลงใหลมัน เจ้ารู้ไหม มิเคยมีชายใดที่ปฏิเสธข้า เพียงแรกพบก็อยากจะกระโจนใส่ข้าทั้งนั้น ”
“ มันก็เป็นเพียงรูปลักษณ์ภายนอก และผมก็ไม่สามารถที่จะทำกับคุณเช่นนั้นได้เพราะผมไม่ได้รัก ”
นางระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังสนั่น ใบหน้าปรากฏแววเย้ยหยันชัดเจน
“ รัก อย่างนั้นหรือ สิ่งนั้นจำเป็นสำหรับบุรุษในการหาความสุขทางกามหรือ ไม่เลย ข้ามิเคยเห็นสักคนที่จะรัก ทุกคนทำมันด้วยความใคร่ ”
“ เพราะคุณไปยั่วยวนพวกเขาก่อนต่างหาก ” นางเลิกคิ้ว
“ มันก็จริง แล้วอย่างไรเล่า หากมีใจมั่นต่อให้มีสิ่งยั่วยวนร้อยพันก็มิควรหวั่นไหวมิใช่หรือ คำรักของผู้ชายก็มิต่างอะไรกับคำลวงหรอก ตอแหลทั้งนั้น แม้แต่ตัวท่านเองก็เถอะ หากท่านรังเกียจเดียดฉันท์ในตัวข้า เหตุใดจึงเสนอตัวแทนสหายของท่านเล่
