31

1502 คำ

“อุ๊ย!” นราวดีดึงมือออกจากการเกาะกุม แต่ไม่ใช่เพราะคำพูดของพี่สาว แต่เป็นเพราะได้สบตากับคนข้างกายพี่สาวต่างหาก “นุสแค่พาคุณสนออกมาเดินเล่นแค่นั้นเองแหละค่ะพี่หมอ ตามสบายเถอะนะคะ และต้องขอโทษด้วยที่มาขัดจังหวะ” นุสบาพูดขึ้น สายตามองน้องสาวอย่างหมั่นไส้ ประโยคนั้น ถ้าฟังให้ดูก็รู้ว่ากระทบกระเทียบแดกดันสักแค่ไหน “พี่กับหนูเล็กไม่ได้พลอดรักกัน” “แหม... พี่หมอก็ กลัวยายหนูเล็กเสียหายเหรอคะ ไม่ทันแล้วล่ะค่ะ ท้องโย้ขนาดนี้แล้ว” นุสบาพูดแล้วหัวเราะอย่างขบขันเต็มที นราวดีหน้าซีดเผือดเมื่อได้ยินพี่สาวพูดแบบนั้น “พี่ไม่ได้กลัวหนูเล็กเสียหายหรอกครับ เพราะถึงยังไงพี่ไม่ได้สนใจอดีตของหนูเล็ก เธอจะผ่านอะไรมาพี่ก็รับได้ทั้งหมด แต่นุสควรพูดจาให้เกียรติน้องสาวตัวเองบ้างนะ ผิดไปแล้วก็ไม่ควรซ้ำเติม พูดให้คนอื่นหัวเราะเยาะได้ ทำให้น้องสาวตัวเองอับอายมันเป็นความสุขนักหรือไง” ก้องเกียรติพูด ขณะมองสน ยังไงเขา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม