สายของอีกวันจินเยว่ก็ตื่นขึ้นมาพร้อมกับเตรียมน้ำอุ่นไว้ให้คนรักที่ยังไม่ตื่นขึ้นมาเช่นทุกวัน ก่อนจะเข้าไปล้างหน้าและผลัดเปลี่ยนอาภรณ์เพื่ออกไปพบบิดามารดาสามีที่รออยู่ข้างนอก
ผิวขาวราวไข่มุกเผยออกมาเมื่อปลดเปลื้องชุดออกจนหมดสิ้น โดยที่ไม่รู้ว่ามีนัยน์ตาคมจ้องมองอยู่พร้อมกับรอยยิ้ม หากแต่ต้องหยุดชะงักไปเมื่ออีกคนเหมือนจะรู้ตัว
“ท่านแม่ทัพตื่นนานแล้วหรือเจ้าคะ”
มือเล็กรีบดึงชุดคลุมที่พาดอยู่อีกด้านมาสวมใส่ พร้อมกับหน้าที่ขึ้นสีเรื่อบ่งบอกถึงความรู้สึกที่ต่างออกไปจากเดิม เพราะตอนนี้ทั้งคู่นั้นราวกับเป็นคนแปลกหน้ากัน
“อืม ข้าอยากเช็ดตัว หากเรียบร้อยแล้วก็มาทำหน้าที่ของเจ้าเสีย ข้าอยากออกไปสูดอากาศด้านนอกเสียหน่อย”
“เจ้าคะ เช่นนั้นท่านแม่ทัพออกไปก่อนได้หรือไม่ ข้าจะได้ผลัดเปลี่ยนอาภรณ์”
“ทำไม่อายหรือ ก่อนนี้เราไม่เคยเข้าหอหรือไง เหตุใดยังต้องอายอีก”
“แต่ตอนนี้ระหว่างข้ากับท่านมิต่างจากคนแ
