เด็กเลี้ยงของนายวิศวะ

งานใหม่

โมเน่คิดอยู่สักพัก ก็ตัดสินใจ เดินเข้ามาหา เจ้อินดี้ที่นั่งทานอาหารอยู่

“ เอ่อ เจ้ค่ะ คือหนูมีเรื่องอยากจะคุยกับเจ้ เดี๋ยวเจ้ทานเสร็จหนูขอคุยธุระด้วยได้มั้ยคะ “ โมเน่ถามออกไป

“ ได้สิ โมเน่นั้งเลย เจ้คุยได้ เธอมีอะไรให้เจ้ช่วย ว่ามาเลย “ เจ้อินดี้พูดและส่งสายตาให้โมเน่นั้งลง

“ คืองานที่เจ้ชวน ถ้าหนูจะไปทำด้วย เจ้ยังรับอยู่มั้ยคะ “

“ รับสิ โมเน่อยากทำจริงๆใช่มั้ย ถ้าทำงานนั้น เธอจะมาทำงานเสริฟไม่ได้นะ เพราะงานมันไม่เป็นเวลา “ เจ้อินดี้อธิบายออกมา

“ ค่ะ หนูตกลงจะทำ “ โมเน่ตัดสินใจในการทำงานครั้งนี้แล้วตอบตกลงออกไป

“ งั้นวันเสาร์ เธอไปหาเจ้ที่ สตูดิโอED นะ แล้วเธอต้องลาออกให้เรียบร้อยด้วยล่ะ ได้ไม่มีปัญหาตามมาเวลาทำงาน “ เจ้บอกสถานที่ออกไปแล้วให้เด็กสาวจัดการงานนี้ก่อน

“ ค่ะ ขอบคุณมากนะคะเจ้ งั้นหนูขอตัวไปทำงานก่อน “ โมเน่ยกมือไหว้ขอบคุณเจ้ ที่ให้เธอได้งานใหม่งานนี้

@สตูดิโอED

โมเน่เดินทางมาที่นี้ด้วยการนั้งแท็กซี่ ปกติเธอไปไหนด้วยรถโดยสารประจำทางมากกว่า เพราะประหยัดเงิน แต่เธอเพิ่งเคยมาที่นี้ครั้งแรกจึงจำเป็นต้องมาแท็กซี่ โมเน่ลาออกจากงานเสริฟเรียบร้อยแล้ว และทางร้านก็เข้าใจความจำเป็นของเธอ เลยไม่ได้ว่าอะไร

“ มาหาเจ้อินดี้ค่ะ “

เด็กสาวเดินเข้ามาก็พบกับหญิงสาวคนนึง น่าจะรุ่นพี่เธอหลายปี แต่พี่เขาสวยมาก น่าจะเป็นนางแบบหรือพริตตี้ที่นี้ เธอจึงถามพี่เขาออกไป

“ อ่อ เด็กใหม่เหรอ ตามมาสิ “ หญิงสาวพูดและพาเธอมาที่ห้องแห่งหนึ่ง

“ สวัสดีค่ะ เจ้อินดี้ “ เมื่อเข้ามาภายในห้อง โมเน่ก็ยกมือไหว้ทันที

“ มาแล้วเหรอโมเน่ งั้นมากรอกประวัติตรงนี้ให้เจ้ก่อน แล้วเดี๋ยวให้ตุ๊กตาพาไปถ่ายรูปโปรไฟล์ “

เจ้อินดี้บอกกับเธอ และโมเน่ก็จัดการตามที่เจ้บอก เมื่อเขียนเสร็จก็ส่งเอกสารกับไปให้เจ้

“ อายุ18 ปี เธอไม่ได้เรียนต่อเหรอ “

เจ้อินดี้ถามออกไป เพราะความสงสัยเพราะ เด็กน้อยอายุเพียงเท่านั้น ส่วนมากก็จะเรียนต่อกันสะส่วนมาก แต่ก็จะมีเพียงบางกลุ่มที่บ้านไม่มีฐานะ เลยทำให้ต้องทิ้งการเรียน

“ ค่ะ เน่ไม่ได้เรียนต่อ เพราะไม่มีเงิน “

โมเน่ตอบออกไปและเล่าเหตุผลที่เธอต้องหาเงินจำนวนมากๆให้ได้

“ อ่อ เจ้เข้าใจ เอาเป็นว่าเจ้จะช่วยป้อนงานให้เธอเยอะๆนะ แต่เจ้ก็ยังอยากให้เธอกลับไปเรียนนะ “

“ ค่ะ เน่ก็จะเก็บเงินส่วนหนึ่งเพื่อเรียนต่ออยู่แล้ว “

หลายวันผ่านมา

หลังจากที่โมเน่ถ่ายรูปโปรไฟล์ เจ้อินดี้ก็ป้อนงานให้เธอ เริ่มจากงานเบาๆ พริตตี้ถ่ายแบบ เป็นงานที่สบาย เลยทำให้เธอพอมีเงินขึ้นมาบ้างจำนวนหนึ่ง

“ โมเน่ คืนนี้มีงานเบาๆ เอ็นเตอร์เทนลูกๆคนมีเงิน “

เจ้โมเน่บอกงานคืนนี้กับเธอ เพราะว่า ลูกค้ากลุ่มนี้ใช้บริการเด็กในสังกัดของเธอมานาน

“ แต่เอ็นเตอร์เทนใช่มั้ยคะ “

โมเน่ถามออกไป เธอทำงานมาหลายวันจึงรู้ว่า เอ็นเตอร์เทนมีหลายอย่าง

“ ใช่จ๊ะ แต่ถ้าอยากได้เงินเพิ่ม ก็ไปต่อได้ “ เจ้บอกออกไป

“ ไม่ค่ะ เน่แค่ไปเอ็นเตอร์เทนพอ “

โมเน่บอกกับเจ้ เพราะถึงเธอจะต้องแต่งตัววาบหวิว แต่เธอก็จะไม่ขายร่างกายเด็ดขาด

ช่วงค่ำ

โม่เน่และรุ่นพี่ในสังกัดอีก 5 คนเดินทางมาถึงที่บ้านหลังหนึ่ง อย่าเรียกว่าบ้านเลย เรียกว่าคฤหาสน์น่าจะดีกว่า พวกเธอมาในชุดบีกีนี่ และตอนนี้ได้เดินมาที่ริมสระว่ายน้ำของบ้านหลังนี้เเล้ว เพราะงานจัดริมสระว่ายน้ำ โมเน่มองไปรอบๆก็เห็นชายหนุ่มราวๆ 5-6 คน เธอไม่ได้คิดอะไร คิดแค่ว่า ทำงานให้เต็มที่

“ น้องบีกีนี่สีดำ มาทางนี้ครับ “

เชนอล รุ่นพี่ของ คอปเตอร์ ที่เป็นคนจัดงานปาร์ตี้นี้ขึ้น เรียกให้เธอเดินเข้าไปหา

“ ค่ะ “

โมเน่โปรยยิ้มหวาน และเดินไปตรงนั้นทันที เมื่อเธอเดินมาถึง ก็เห็นมีผู้ชายอีกคนหนึ่ง ตอนเธอเดินเข้ามา มองไกลๆว่าหล่อแล้ว แต่พอมาใกล้ๆแบบนี้ แม่เจ้า โครตหล่อ

“ นั้งข้างๆน้องชายพี่เลย “

ผู้ชายคนที่เรียกฉันบอก และแน่นอนว่า โมเน่ก็ทำตาม เธอนั้งลงข้างๆผู้ชายหล่อมากๆคนนั้น และผู้ชายคนนั่นก็เรียกพี่วีวี่มานั้งข้างๆเขา

“ ฉันชงเหล้าให้ค่ะ “

โมเน่หันไปบอกกับคนข้างๆ ตัวเอง เพราะแก้วที่เขาใช้ดื่ม เหล้าในแก้วนั่นพร่องไปมาก แต่ผู้ชายคนนี้ไม่ตอบ แต่ยื่นแก้วเหล้ามาให้กับฉันแทน ฉันจึงจัดการชงเหล้าและส่งให้เขา พร้อมกับโปรยยิ้มหวานให้กับเขา

ด้านคอปเตอร์

วันนี้พี่ที่ผมสนิท ได้ชวนผมมาปาร์ตี้ที่บ้าน พี่คนนี้ผมค่อนข้างสนิทพอสมควร เพราะเราอยู่ในวงการรถด้วยกัน พอผมมาถึงงาน ก็เห็นมีสาวๆ นุ่งบีกีนี่หลายคน แต่งที่ผมสะดุดตาที่สุด คงจะเป็นสาวใบหน้าสวย ที่ใส่บีกีนี่สีดำ เธอดูโดดเด่นกว่าคนอื่น ใบหน้าสวย บีกีนี่ตัวจิ๋วสีดำตัดกับผิวขาวๆของเธอ พอมองไปด้านบน โอ้ นมหรือลูกมะพร้าวว่ะ และเหมือนพี่ชายผมจะรู้ดี สงสัยเห็นผมมองเธอเลยเรียกเธอมานั้งกับผม แค่เพียงเธอเดินมานั่ง กลิ่นน้ำหอมของเธอก็ทำให้ผมอยากจะดอมดมเธอ แต่คงต้องอดใจไว้ก่อน จบงานค่อยดีลไปต่อ เพราะส่วนมากผู้หญิงพวกนี้ จบแล้วก็ไปต่อทั้งนั้น

“ เออคุณชื่ออะไรคะ “ ระหว่างที่ผมกำลังคิดจะดีลกับเธอ เธอก็ถามชื่อผม

“ คอปเตอร์ “

“ ค่ะ โมเน่นะค่ะ “ เธอแนะนำชื่อกับผม แล้วเราสองคนก็เริ่มคุยเริ่มดื่มกัน

“ คอปเตอร์สนามมึงไปถึงไหนแล้ว “

เชนอลถามรุ่นน้องออกไป เพราะถ้าสนามของ คอปเตอร์เสร็จแล้วพวกเขาจะได้ไม่ต้องไปแข่งที่อื่น เพราะสนามของคอปเตอร์อยู่ใกล้ที่พวกเขาอยู่ แล้วก็มีขนาดใหญ่พอๆกับที่เขาไปใช้

“ สองอาทิตย์ก็น่าจะเปิดได้ “

คอปเตอร์ตอบออกไป และคุยธุระกับรุ่นพี่เพียงนิด รุ่นพี่ของเขาก็ขอตัวและเดินไปคู่กับสาวสวยที่นั่งข้างๆ ก็คงจะไปอย่างว่าแหละ

คอปเตอร์หันมาดื่มและสนใจคนข้างๆ เมื่อมองสำรวจใบหน้าของเธอดีๆ เธอน่าจะอายุไม่มากเท่าไหร่ เพราะใบหน้าเธอเหมือนเด็กน้อย แต่คิดไงว่ะ มาทำงานแบบนี้ ถึงเธอจะดูแลเขาดีก็เถอะ แต่ก็ให้เขาโอบเอวเท่านั้นต่างจากคนอื่นที่เอ็นเตอร์เทนถึงพริกถึงขิง

“ คุณคอปเตอร์กำลังจะเปิดเผยสนามแข่งรถเหรอคะ “

ต้องใช่แหละเพราะได้ยินเขาคุยกันนิ แต่ฉันไม่รู้จะชวนคุยอะไรต่อ เลยถามออกไป

“ ใช่ครับ “

“ เก่งจังเลยนะคะ ดูคุณยังอายุไม่เยอะเลย มีธุรกิจเป็นของตัวเองแล้ว “

ถ้าเดาไม่ผิด เขาน่าจะเพิ่งเรียนจบแน่ๆ ความลูกคนรวยแหละ อยากทำไรก็ได้ ต่างจากคุณหนูตกอับอย่างฉัน

“ พอดีเป็นธุรกิจเกี่ยวกับครอบครัวหนะ “

เขาตอบมาเพียงเท่านั้น และเราก็ดื่มกันต่อ ตอนนี้ฉันรู้สึกได้เลยว่าตัวเองกำลังเมา และมองนาฬิกาที่ข้อมือตัวเอง ก็ยังเหลืออีกตั้งเกือบชั่วโมงแหนะกว่าจะจบงาน เห้อ แต่คุณคอปเตอร์สิ ยังไม่มีท่าทีจะเมาเลย

“ อยากกลับรึยัง ไปต่อกับฉันมั้ย “

ผมเห็นคนตัวเล็กด้านข้างน่าจะเมาพอสมควร เห็นเธอดูเวลาอยู่หลายรอบ คงจะอยากกลับแล้วสินะ ผมเลยถามออกไป เผื่อเธอไปต่อ แต่ถ้าไม่ ก็ต้องปล่อยเธอไปก่อน เพราะว่า ผมกับเธอคงได้เจอกันอีกบ่อยๆ ปล่อยให้ลูกแมวตายใจไปก่อนก็ได้

“ ยังไม่หมดเวลางานเน่เลย คุณจะกลับแล้วเหรอค่ะ “ เห็นเขาถาม ฉันก็เลยตอบ และถามกลับสะเลย

“ ถ้าคุณอยากกลับ ผมจะพากลับ แต่ถ้าจะไปต่อกับผมก็ดีลนะ “ คอปเตอร์ตอบเธอและพูดหยังเชิงดู

“ อยากกลับคะ แต่ไม่ไปต่อ “

โมเน่ตอบออกไป ถ้าฉันไปต่อก็หมายถึง ต่อบนเตียงอะสิ ฉันไม่ได้เมามากถึงได้มีสติในการตอบ

“ ไม่ไปต่อกับผมก็ได้ แต่คุณอยากกลับแล้วนิ เดี๋ยวผมไปส่ง ออกไปกลับผม ไปก่อนเวลาเลิกงานคุณก็ได้ “ เขาพูดออกมาอีกครั้ง

“ ค่ะ ตกลงฉันจะออกไปพร้อมคุณ แต่ไม่ไปต่อนะ “