“ข้าคิดถึงเจ้าเหลือเกิน” ฮาฟิซกอดรัดร่างของมาราตีแนบอก หญิงสาวที่เขารักดั่งน้องสาวแท้ๆ
ชีคอัฟฟานขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน ในมือเตรียมง้างธนูยิงไอ้ชายชู้ให้แดดิ้น แต่องครักษ์ทั้งสองปรามเอาไว้
“ท่านอย่าเพิ่งวู่วาม” อินคอฟกับยีฮานผวารีบห้าม
“เข้าไปใกล้อีก ข้าอยากรู้ว่ามาราตีพลอดรักกับไอ้ฮาฟิซว่าอะไร” ชีคอัฟฟานลดธนูในมือลงก่อนที่จะเดินไปอีกมุมที่สามารถมองเห็นสองคนนั้นคุยแล้วได้ยินชัดเจน ในวังแห่งนี้ไม่มีส่วนไหนที่จะเล็ดลอดสายตาของเขาไปได้
“ข้าจะดูต้นทางให้ อย่านานเกิน หากทหารและนางทาสหน้าตำหนักฟื้นจะเป็นเรื่อง” ยะห์นาเตือนก่อนที่จะเดินเลี่ยงไปไม่ไกลนัก
“ท่านพี่ยูดาเป็นเช่นไรบ้าง ข้าคิดถึงนางยิ่งนัก”
“ยูดาสบายดี พี่มีเรื่องสำคัญจะบอกเจ้า” ฮาฟิซลูบไล้ใบหน้าของหญิงสาวอย่างเคร่งเครียด
อัฟฟานขบกรามอีกครั้งเมื่อเห็นฮาฟิซลูบไล้ใบหน้าของมาราตี หากไม่ใช่เพราะคนสนิททั้งสองห้ามไว้ ป่านนี้เขาคงง้างธนู
