มันคงไม่เหมาะกับข้า” มาราตีเปิดกล่องเครื่องเพชรออกดูเป็นของขวัญที่ชีคอัฟฟานให้เธอ หญิงสาวยอมรับว่ามันสวยมาก เพชรน้ำงามเปล่งประกายระยิบระยับ เป็นของเก่าที่หายากลวดลายแปลกตายิ่งนัก แต่มันคงจะดีกว่านี้หากเขาเต็มใจให้เธอ นึกถึงวันที่เขาใช้มือปัดเครื่องเพชรกล่องนี้ไปจากโต๊ะตรงหน้า ก็หน้าหมองลงทันที
มาราตีเก็บเครื่องเพชรชุดสำคัญไว้ในตู้ดังเดิม แล้วรีบเก็บเสื้อผ้าที่เหลืออีกไม่กี่ชุด หลังจากซุกซ่อนเสื้อผ้าและของใช้บางส่วนเอาไว้ ก่อนที่จะไปยืนเหม่อที่ริมหน้าต่าง สายตาทอดออกไปไกลแสนไกล
เธอต้องเขียนจดหมายฝากยะห์นาเอาไปให้ฮาฟิซ แต่เมื่อหันมาก็พบกับดวงตาแข็งกร้าวสีเหล็กกล้าของชีคอัฟฟาน หญิงสาวถอยหนีตามสัญชาตญาณ เมื่อสัมผัสถึงความโกรธกริ้วในดวงตาคมคู่นั้น
“เป็นยังไง คิดถึงชู้รักอยู่เรอะ”
คำพูดหาเรื่องนั้นทำให้มาราตีหงุดหงิดขึ้นมาบ้าง เธอไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้เขาโกรธอีกแล้ว แต่เธอจะไม่ยอมเป็นที่ระบา
