มู่เหลียนควบม้ากลับมาที่จวนสกุลมู่ ผู้ติดตามสองคนคือเกาเฉินกับเซาเป่ยถึงกับกลอกตาไปมาเมื่อเห็นคุณหนูเอาเจ้างูน้อยขนตายาวยัดซอกนมมาด้วย พวกเขาพยายามทัดทานนางแล้วว่างูตัวนั้นคืองูลามก แต่จุดมุ่งหมายที่สำคัญคืออยากให้คุณหนูนำงูออกจากร่องอก นางกลับตอบเฉไฉไปว่าตนนมใหญ่จะเอาสิ่งใดยัดไว้ก็ได้
หากมันมีพิษฉกนมอิ่มฟูของคุณหนูเข้า งานถอนพิษคงเป็นเรื่องใหญ่ เพราะเมืองฉางซุยไม่มีแพทย์สตรี มีแต่แพทย์บุรุษหื่นกามอายุมาก หากเจ้างูตัวนั้นเกิดบ้าคลั่งฉกนมคุณหนูขึ้นมาเล่า ...ทั้งสองไม่อยากจะคิด พวกหมอชราคงยิ้มยินดีเมื่อได้มาถอนพิษออกจากสองเต้าเต็มไม้เต็มมือ
เมื่อคิดได้ดังนั้นเซาเป่ยจึงเสี่ยงตายแนะนำคุณหนูผู้ดื้อรั้น
"คุณหนูเคยได้ยินนิทานเรื่องชาวนากับงูพิษหรือไม่"
"เคยสิ ชาวนาผู้กอดงูพิษให้ความอบอุ่นยามฤดูเหมันต์แต่กลับถูกงูพิษฉกตาย"
"เอ่อ ท่านกำลังทำเรื่องเสี่ยง โดยเอางูพิษซุกไว้ในร่องนม"
"เซาเป่ย เจ้
