"ข้าไม่รู้ ข้ายังไม่แน่ใจ" มู่เหลียนตอบ
คำตอบของนางทำให้เทพมังกรเสียใจ เขารักนางไปแล้วเต็มอก แต่นางกลับคิดเพียงเสพกามเขาเท่านั้น มิได้รักชอบเขาอย่างเขาทุ่มเทหัวใจให้
"ไม่เป็นไร อีกไม่นานข้าพ้นคำสาป จะกลับไปอยู่กับเทพสมุทรผู้เป็นบิดาในทะเลตงไห่ คงไม่กลับมาที่แดนมนุษย์อีก" เทพมังกรน้อยใจ ซดสุราเข้าปากอีกหลายจอก
ยังมิทันได้พูดสิ่งใดต่อ แสงอุษามาเยือนทำให้ร่างมนุษย์ของเหรินอี้หานกลายเป็นงูน้อยต่อหน้าต่อตาทุกคน
ญาติผู้ใหญ่ของมู่เหลียนมารุมดูเทพมังกรผู้กลายเป็นงูเล็กสีดำหน้าตาจิ้มลิ้ม งูน้อยมักหลับใหลในช่วงเวลากลางวัน แน่ล่ะสิ เพราะกลางคืนเขาต้องปล่อยน้ำกามเข้าร่องสวาทนาง กลางวันจึงต้องหลับราวกับจำศีล
"อ้าว กลายเป็นงูไปเสียแล้ว" มู่เหลียนอุ้มเจ้างูน้อยไว้ในอ้อมแขน
ทุกคนมองเจ้างูน้อย ท่านแม่รู้สึกสงสารเทพมังกรเมื่อเห็นเจ้างูตัวเล็กหลับทั้งน้ำตา เทพมังกรคงปักใจรักมู่เหลียนบุตรสาวของตน แต่บ
