-แผนกผู้ป่วยพิเศษ ห้องพักฟื้น605-
เฌอยืนนิ่งอยู่หน้าประตู ก่อนที่มือเล็กจะล้วงเข้าไปในกระเป๋าสะพาย
หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดอะไรบางอย่าง ริมฝีปากเล็กคลี่ยิ้มมุมปากอย่างคนที่คิดแผนไว้เรียบร้อย
“คราวนี้! จะได้รู้กันไปว่าใครกันแน่ที่เสแสร้ง” เธอพึมพำเบาๆ กับตัวเอง
จากนั้นมือเล็กก็เก็บโทรศัพท์กลับลงกระเป๋าเหมือนเดิม พร้อมกับรอยยิ้มที่บอกชัดว่า
“เธอไม่ได้มาเล่นๆ”
ภายในห้องเจนเอนกายพิงหมอนอย่างสบายๆ มือบางยังถือโทรศัพท์ไว้แน่น หลังจากเพิ่งส่งข้อความหาเนมไปเมื่อครู่
รอยยิ้มอ่อนหวานประดับบนริมฝีปาก เธอเฝ้ารอเสียงฝีเท้าคุ้นเคยที่จะเดินเข้ามา
แกร็ก…
เสียงประตูห้องถูกเปิดออก เจนรีบทำหน้าตาออดอ้อนทันที ร่างบางขยับนั่งตัวตรงขึ้นเล็กน้อย
แสร้งทำเสียงหวานหยาดเยิ้ม
“มาแล้วหรอคะเนม”
แต่ทันทีที่สายตาเหลือบเห็นว่า คนที่ยืนอยู่ตรงประตูไม่ใช่เนม แต่เป็น "เฌอ"
ท่าทีหวานเจี๊ยบเมื่อครู่ก็แข็งทื่อไปชั
