@20:45น.
“ว๊ายคุณ!?” หญิงสาวร้องอุทานเมื่อมาเฟียหนุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำโดยที่ไม่ใส่ผ้าคลุม ไอ้จ้อนน้อยห้อยโตงเตงจนเธอต้องเบี่ยงหน้าหนีเพราะอายแทน “ทำไมออกมาแบบนี้เนี่ย”
“จะทำไมอะ?”
“มันโป๊ไง”
“อยู่กับเธอทำไมต้องอายด้วยล่ะ” เขาพูดอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ก่อนจะเดินไปเช็ดผมที่เปียกชุ่มที่หน้ากระจก “เช็ดผมให้หน่อยสิ”
“ใส่ผ้าก่อน”
“ก็ได้” เขาลุกขึ้นหยิบผ้าขนหนูมาพันเอวก่อนจะนั่งลงเหมือนเดิม
“อย่าทำแบบนี้อีกนะคะ ถ้ามีคนเข้ามาเห็นจะทำไง” เธอบ่น เพราะกลัวว่าแม่จะเข้ามาเห็นเหมือนตอนที่อยู่ในห้องทำงาน
“ใครจะมา แม่บ้านก็อยู่บ้านใหญ่หมด แม่กับน้องชายเธอก็คงจะนอนกันแล้ว ไม่มีใครมาเดินเพ่นพ่านหรอก มันเป็นกฎของบ้าน”
“มีกฎด้วยเหรอคะ?”
“มีสิ กฎของที่นี่ห้ามเดินไปไหนมาไหนกลางดึกถ้าไม่จำเป็น นอกจากพวกการ์ดที่มีหน้าที่เฝ้ารอบๆ ตัวบ้าน”
“อ๋อ”
เธอจับไดร์เป่าผมให้กับคนตรงหน้าจนกระทั่งผมแห้ง แต่ทว่าขา
