@โรงพยาบาล
น่านน้ำสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึกก่อนจะพบว่าตัวเองนอนอยู่ในห้องสีขาวๆ พร้อมกับสายน้ำเกลืออยู่ข้างกาย เธอหยัดกายลุกขึ้นนั่งก่อนจะปรายตามองไปรอบๆ ตัว แต่กลับไม่เจอใครเลยสักคนเดียว ในห้องมีเพียงเธอและทุกอย่างเงียบสนิท
เขาหายไปไหน?
ทำไมถึงไม่มาอยู่กับเธอ ในตอนที่เธอต้องการให้เขาอยู่ข้างกายมากที่สุด
เธอพยุงร่างกายที่เจ็บปวดของตัวเองเดินออกไปด้านนอก ก่อนจะพบว่ามีลูกน้องของแดรงเศร้าอยู่ตรงหน้าประตูสองคน
“นายหญิงออกมาทำไมครับ กลับเข้าไปพักผ่อนเถอะนะครับนายหญิงยังไม่หายดี”
“เจ้านายของพวกนายหายไปไหนกัน”
“ไปทำธุระครับ”
“ธุระอะไร?”
“ผมบอกไม่ได้ครับ มันเป็นเรื่องของเจ้านายครับ”
“ฉันขอยืมโทรศัพท์หน่อย ฉันจะโทรหาเขา”
“ผมว่านายหญิงกลับไปพักดีกว่านะครับ อย่าทำให้พวกผมหนักใจเลย พวกผมขอร้อง”
“ฉันแค่จะโทรหาเจ้านายของพวกนายมันน่าหนักใจตรงไหน ทำอย่างกับว่าเจ้านายของพวกนายไปทำเรื่องอะไรที่ไม่
