หลายวันต่อมา
แกร้ก
“เข้ามาทำไมคะ?” หญิงสาวเอ่ยถามคนที่เข้ามา เพราะเธอกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่และมังกรก็เข้ามาหาเธอ “เราตกลงกันแล้ว ว่าจะไม่ยุ่งงกันอีก”
“ฉันจะพาเธอกลับไปหายาย” มาเฟียหนุ่มพูดขึ้น
“คุณล้มหัวฟาดพื้นหรือเปล่าคะ” มังกรเป็นคนบอกกับเธอเองว่าเธอจะต้องอยู่ที่นี่ไปตลอด และเธอก็ไม่มีโอกาสได้กลับออกไปใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นๆ ได้อีกแล้ว
“เปล่า แต่ตอนนี้องค์กรกำลังมีปัญหา ไม่มีใครมาสนใจเรื่องของเธอหรอก ฉันจะใช้โอกาสนี้พาเธอกลับไปหายาย แต่เธอมีข้อแม้ว่าเธอจะต้องย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านหลังใหญ่กับฉัน”
“คุณไม่กลัวคนอื่นสงสัยเหรอคะ ที่คุณพามินเข้าไปอยู่ในบ้านด้วย”
“ทำไมต้องกลัว?”
“….”
“เตรียมตัวไว้ พรุ่งนี้เช้าฉันจะพาเธอขึ้นเรือกลับแต่เช้า”
“…..”
มินตราไม่ได้ตอบอะไรไป ในใจลึกๆ เธอก็รู้สึกดีแล้วก็ดีใจมากที่จะได้กลับบ้านแล้ว แต่เธออยู่ที่นี่มานานเหมือนกันจะกลับไปก็รู้สึกใจหายยังไง
