แม่หันหน้าไปหาลูกสาวทันที ไม่เคยรับรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย
"ผมรักโมบาย ถ้าพ่อจะแต่งกับแม่ของโมบาย เเล้วผมล่ะจะทำไง!!" น้ำเสียงของลีวายเริ่มสั่นเครือ
"พะ..พี่ลีวาย" โมบายตกใจแล้วตกใจอีก
"คุณน้ายกโมบายให้ผมเถอะ ผมรักโมบายจริงๆ ผมสัญญาว่าจะไม่ทำให้โมบายต้องเสียใจ" ลีวายหันมาวิงวอนขอร้องกับแม่ของโมบายอย่างจริงจัง
ขอแค่โอกาสสักครั้ง ที่จะได้ดูแลผู้หญิงที่รักสุดหัวใจ
ลีวายลุกขึ้นยืนพร้อมกับยกมือไหว้ขอร้องแม่ของโมบาย แล้วพอเห็นอีกฝ่ายเงียบก็เริ่มใจคอไม่ดี ค่อยๆ คุกเข่าลงพร้อมกับก้มหน้าพูดความในใจอย่างลูกผู้ชาย
"ผมผิดเองที่เคยพูดจาดูถูกคุณน้า ผิดที่เป็นเด็กมีปัญหา แม้การกระทำต่ำทรามของผมจะแสดงออกเสมอมา แต่พอผมได้รู้จักได้ใช้ชีวิตกับโมบาย ทำให้ผมรู้ว่าคนเราไม่ควรมองใครที่ภายนอก ไม่ว่าจะเกิดมาจากไหนอาชีพอะไร ทุกคนก็ล้วนแต่มีความมนุษย์เท่าเทียมกันหมด คุณน้าได้โปรดเมตตาผู้ชายที่โง่เขลาอย่างผมด้วย
