"คำสัญญาที่ฉันเคยให้ไว้กับแม่แก ไม่มีทางที่ฉันจะผิดคำพูด ฉันจะไม่แต่งงานใหม่ ไม่รักใครอีกนอกจากแม่ของแก แต่ที่ฉันพูดออกไปบางครั้งก็แค่ประชด เวลาแกเถียงมันทำให้ชีวิตของฉันรู้สึกมีสีสัน ฮ่าๆ แกอารมณ์ร้ายเหมือนฉัน และฉันก็สะใจที่สุดที่แกได้เจอผู้หญิงอย่างหนูโมบาย"
"สะใจเหรอ"
"ถ้าแกเป็นเสือ หนูโมบายก็คงเป็นพรานป่าที่เก่งกาจ เอาแกจนอยู่หมัด! จะไม่ให้สะใจได้ยังไง"
"พ่อ! ฮ่าๆ อย่าล้อ"
พ่อจับสูทในชุดเจ้าบ่าวของลูกชายพร้อมด้วยแววตาที่คล้ายจะร้องไห้ ก่อนจะอธิบายเรื่องราวความเป็นมาถึง ความสนิทสนมระหว่างตัวเองกับแม่ของโมบาย
"ตอนฉันรู้จักกับพิมพาแรกๆ ฉันเสนอเงินหลายแสนแลกกับการให้สองแม่ลูกออกจากซ่องไปอยู่บ้านที่จะซื้อให้ แต่พิมพาปฏิเสธเสียงแข็งหลายครั้ง กระทั่งเจ๊ลีมาบอกว่า..พิมพาคิดว่าฉันจะเลี้ยงต้อย สนใจหนูโมบาย" พ่อเล่า
"น้าพิมพาก็เลยปฏิเสธพ่อ"
"ใช่ แต่พอได้เจอกันบ่อยๆ ฉันจึงมีโอกาสแสดงเจตนาท
