วาเลอเรียมีสีหน้าประหลาดใจเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่ก้าวเข้าไปในห้องอาหารขณะแม่บ้านวัยกลางคนกำลังออกคำสั่งให้คนใช้อีกสองคนเข้ามาเช็ดถูทำความสะอาดภายในห้องนั้นซึ่งเป็นงานที่ต้องทำเป็นปกติทุกวันหลังจากที่เธอไม่เห็นหน้าลูกชายเจ้าของคฤหาสน์มาสองสามวันแล้ว
“อรุณสวสัสดิ์ค่ะ คุณอีธาน...ไม่ทราบว่าคุณพึ่งกลับมาถึงเหรอคะ?”
วาเลอเรียกล่าวทักทายร่างสูงใหญ่ซึ่งสวมชุดสูทสีเทาควันบุหรี่ขณะเดินเข้ามาภายในห้องอาหารอันเงียบเชียบ ใบหน้าของชายหนุ่มมีร่องรอยของความอิดโรยให้เห็น เขากวาดสายตาไปรอบ ๆ ก่อนเอ่ยถามขึ้นว่า
“นี่คุณพ่อยังไม่ลงมาอีกเหรอ?”
“อ๋อ...วันนี้คุณท่านตื่นเช้ามากเลยค่ะ แต่ให้ดิฉันจัดอาหารมื้อเช้าให้ท่านที่สวนด้านนอกค่ะ...เอ้อ...คุณจะรับอะไรก่อนไปทำงานไหมคะ?”
แม่บ้านวัยกลางคนรีบถามเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังจะหันหลังให้ อีธานหันกลับมาและตอบว่า
“ไม่ต้อง...เดี๋ยวผมจะลงไปหาท่านในสวน”
ร่างสูงกล่าวแต่สา
