เธอเถียงเสียงสั่นและเนื้อตัวสั่นทว่าสิ่งที่อีธานรับรู้กลับเป็นแค่คำพูดและใบหน้าเชิดขึ้นอย่างท้าทายในทุกนาทีและมันจุดไฟร้อนแผดเผาหัวใจของเขา สันกรามแกร่งบนใบหน้าคร้ามเข้มขบเข้าหากันแน่น ความโกรธกำลังปะทุซ้ำอยู่ในอกที่ร้อนแทบระเบิด
“แต่คุณเป็นของผม...หรือคุณลืมไปแล้วว่าคุณกับผม...”
“บอกแล้วไงคะว่าให้ลืมมันซะ!”
ชาคริยาแย้งเสียงเครือ ในลำคอของเธอแห้งผากแต่น้ำที่กบนัยน์ตาคู่นั้นกลับไหลหลากออกมาไม่ขาดสาย ข้างในของเธอเหมือนถูกหวดด้วยไม้จนระบมแต่กลับต้องฝืนความเจ็บช้ำทำในสิ่งที่ขัดต่อเจตจำนงแท้จริงที่ว่า
เธอรักเขา...อย่างเหลือเกิน
“อย่าได้นึกถึงมัน ระหว่างฉันกับคุณมันแค่เรื่องสนุก ฉันยินดีที่จะเป็นแค่ของเล่นของคุณ ของเล่นมีชีวิตที่มหาเศรษฐีอย่างคุณจะซื้อหาที่ไหนหรือเมื่อไหร่ก็ได้”
“จีน...”
“เพราะอย่างน้อยเราก็แลกกันแล้ว ตัวฉันกับเงินของพวกคุณ”
