“ผมไม่เชื่อว่าคุณจะไม่คิดถึง...อะไรเลย...หันมานี่สิจีน เวลาพูดคุณต้องมองหน้าผม”
ชายหนุ่มจับไหล่บางให้เธอหันหน้ามาเผชิญกับเขาตรง ๆ และนั่นทำให้ชาคริยาเห็นใบหน้าคร้ามเข้มชัดกว่าครั้งไหน ๆ ที่เธอเคยเห็น อีธานเป็นผู้ชายที่มีรูปเป็นทรัพย์โดยแท้จริง เขาหล่อเหลาและมีเสน่ห์อย่างล้นเหลือ นัยน์ตาสีบรูเน็ตเข้มดึงดูดหัวใจของเธอเสมอและก็ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธอตกหลุมรักเขาเข้าไปแล้วอาจตั้งแต่แรกเห็นด้วยซ้ำ...ซึ่งเมื่อถึงตอนนี้ทุกอย่างก็สายเกินไป สายเกินกว่าที่เธอจะฉุดรั้งหัวใจไม่ให้รักเขาจนแทบไม่มีที่ว่างไว้ให้ผิดหวัง
“ทำไมล่ะจีน...ทำไมคุณถึงต้องพยายามแสดงออกว่าคุณไม่ต้องการผม”
“เพราะคุณเคยเกลียดฉัน” เธอแย้งทั้งน้ำตา “เตือนตัวเองสิคะอีธานว่าคุณเคยคิดและรู้สึกกับผู้หญิงที่มาจากสังคมคนจนอย่างฉันยังไง คุณต้องคิดถึงความรู้สึกในตอนนั้นให้มากเพราะจริง ๆ แล้วฉันไม่ได้มีค่าอะไรมากไปกว่าเงินค่าจ้างที่พวกคุณกรุณ
