ฉีดยาชาก่อนเถอะ
1510 คำ
เรียวขาเล็กของเธอถูกแยกออกจากกันกว้าง มือหนาจับท่อนลำเอ็นขนาดใหญ่ถูกไถที่ปุ่มกระสันของเธอเบาๆ เพียงเท่านั้นก็ทำให้เธอเผลอร้องครางออกมาด้วยความเสียวซ่าน เมื่อถูกสัมผัส ตรงจุดอ่อนไหว
“อ๊า...ทำไมมันใหญ่แบบนั้นอ่ะ คุณไปฉีดมาเพิ่มขนาดหรอ”
"เกิดมาก็ใหญ่เท่านี่เลย"
"อ๊า...ตรงนั้นมันจี๊ดๆ แปล้บๆ"
“บอกสิว่าเสียว...” คนตัวโตกรอกตาขึ้นสบตากับหญิงสาวปราดเดียว ระหว่างนั้นเขาก็เริ่มดันส่วนแข็งขืนเขามาในตัวของมิรา แต่มันก็ค่อนข้างยากลำบาก แม้จะมีเจลลื่นๆ จากถุงยางและน้ำหวานเฉอะแฉะของเธอเป็นใบเบิกทาง
แต่ด้วยขนาดที่แตกต่างกันอย่างมากของเขาและเธอ จึงทำให้ส่วนนั้นของเขาเข้าไปในตัวเธอได้ยาก
“อ๊ะ...บะ...เบา โอ๊ย! ฉันจะตายมั้ย ฉันจะรอดมั้ย โอ๊ย!” หญิงสาวดิ้นพล่าน ใบหน้าหวานสะบัดไปมา ปากเล็กบ่นพล่ามออกมาอย่างไม่คิดชีวิต เมื่อไทเรลล์เริ่มดันส่วนหัวเห็ดของเขาเข้ามาในช่องทางรักคับแคบของเธอช้าๆ
"เจ็บก็กัดลิ้นตัวเองเอาไว้"
ปึก!
“อื้อ... ฉันต้องตายแน่ๆ!” ความเสียวซ่านก่อนหน้าถูกแปรเปลี่ยนเป็นความเจ็บปวด ทันทีที่คนบนร่างเริ่มดันความแข็งขืนเข้าไปในตัวเธอ นิ้วเรียวจิกเล็บลงบนผ้าปูที่นอนสีดำจนมันยับยู่ยี่ ใบหน้าหวานเบือนหนีไปทางอื่นด้วยว่าเขินอายมากกว่าจะมองการกระทำของคนบนร่างจังๆ
“หึ! นี่เธอเมาอะไรมาวะ พูดมากฉิบ อ้าขาออกอย่าเกร็ง!!” ไทเรลล์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ สายตาคมจับจ้องไปยังจุดเชื่อมต่อของเขาและเธอที่มันเข้าไปได้เพียงส่วนหัวเท่านั้น แต่กลับทำให้ส่วนนั้นของเธอฉีกขาดจนมีเลือดสดๆ ไหลออกมาชโลมแก่นกายของเขาจนมันวาว
“ไม่ให้เกร็งได้ไง ก็คนมันเจ็บนี่ ฮื่อ...ฉีดยาชาก่อนเถอะถ้าจะเจ็บขนาดนี้”
“ไม่มี แต่ถ้าอยากได้เดี๋ยวผลิตให้ครั้งหน้า”
“ฮื่อ...” เธอร้องไห้เหมือนเขากำลังจะใช้ปืนยิงเธอให้ตาย ทั้งๆ ที่ปากกล้าอยากขึ้นเตียงกับเขาเอง ที่สำคัญเธอกำลังทำให้เขาหงุดหงิดและอยากเอาเธอแรงๆ ให้สมกับความคึกคะนองของเธอ
"..."สายตานิ่งเรียบไร้ความรู้สึกจับจ้องไปที่ใบหน้าหวานของคนใต้ร่าง ที่เริ่มสะอื้นไห้จนตัวสั่นเทิ้ม ทว่าเขากลับไม่ได้สนใจอะไรเธอ นอกจากรีบดันแก่นกายของเขาเข้าไปทีเดียวจนสุดลำของมัน ตามความต้องการของเขา
ปึก! ปึก!
“กรี๊ดดดดด!! เจ็บ!!” ร่างบางกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด มิราดันตัวหนีจนศีรษะของเธอกระแทกเข้ากับหัวเตียง หลังจากที่คนบนร่างกระแทกส่วนนั้นเข้ามาจนสุดลำ ช่วงล่างที่ฉีกขาดสร้างความเจ็บแสบให้เธอราวกับมันจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
“ร้องยังกับถูกฉันเอามีดแทง” ไทเรลล์เอ่ยออกมาอย่างหงุดหงิด มือหนาจับเอวคอดออกแรงลากเธอลงมาอยู่ตรงกึ่งกลางเตียงนอนเพื่อจัดท่าทางให้กระแทกเข้าใส่เธอได้ถนัด
“ฮึก! มันเจ็บ ฉันไม่อยากทำแล้ว” มิราเองก็หุบเรียวขาของเธอเข้าหากัน ดันตัวหนีคนตัวโตด้วยน้ำตานองหน้า จริงอยู่ว่าเขาไม่ได้เอามีดมาแทงเธอ แต่การที่ขนาดของเขาใหญ่โตกว่าช่องทางรักของเธอ มันก็สร้างความเจ็บปวดได้ไม่ต่างจากการเอามีดมาแทงกันหรอก
หญิงสาวเคยเห็นการมีเพศสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงจากหนังเอวีบ้าง แต่เธอไม่คิดว่าครั้งแรกของเธอมันจะสร้างความเจ็บปวดจนแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ได้ถึงขนาดนี้
“แต่ฉันชอบว่ะ” มือหนาจับเรียวขาของมิราให้อ้าออกกว้าง ก่อนจะเริ่มขยับแก่นกายเข้าออกมาเป็นจังหวะเนิบนาบ เพราะความคับแคบของช่องทางรักของเธอบีบรัดท่อนลำเอ็นของเขาจนอึดอัดไปหมด
ในขณะที่หญิงสาวนั้นทำได้เพียงยกฝ่ามือเล็กของเธอขึ้นปิดปากตัวเองเพิ่มปิดเสียงสะอื้นไห้ เมื่อคนบนร่างเริ่มปรับจังหวะกระแทกกระทั้นให้รุนแรงขึ้น จนร่างกายของเธอโยกคลอนอย่างหนัก
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
“คุณ...เจ็บ...ฮึก! บะ...เบา...นี่คุณไม่เจ็บบ้างเหรอ” มิราเปิดปากอ้อนวอนด้วยน้ำตาที่ไหลออกอาบลงสองแก้ม ฝ่ามือเล็กยกขึ้นดันแผงอกแกร่งเอาไว้เบาๆ พร้อมกับร่างกายของเธอที่สั่นสะท้านทุกครั้งที่ไทเรลล์กระทุ้งแทงเข้าอย่างดิบเถื่อน รู้สึกตัดสินใจผิดพลาดครั้งใหญ่ ที่พูดไม่คิดออกไปจนเป็นเรื่อง
“เปลี่ยนจากคำว่า เจ็บ มาครางชื่อฉันดีกว่านะ” ริมฝีปากหนากระซิบลงข้างใบหูของเธอ พร้อมกับขบเม้มลงติ่งหูจนไรขนอ่อนของมิราลุกชูชันไปทั้งตัว ก่อนจะเลื่อนเข้ามาประกบจูบเธออีกครั้งอย่างเร่าร้อน
เรียวลิ้นเฉอะแฉะตวัดเกี่ยวหยอกเย้าเรียวลิ้นร้อนของเธอที่พยายามจูบตอบเขากลับอย่างไม่ประสีประสา มือหนาล็อกอยู่ที่สองแก้มนวล ในขณะที่ช่วงล่างก็กระแทกกระทั้นเข้าใส่เธออย่างรุนแรงเช่นกัน
"คุณชะ...ชื่ออะไรเหรอ"
"ให้ตายเถอะ เธอเป็นผู้หญิงประเภทไหนวะ"
"อ๊ะ..อ๊ะ...ประเภทสวย อ๊ะ..."
‘กรี๊ดดด...น่าอายเกินไปมั้ย นอนอ้าขาให้เขาเอาแต่เขาชื่ออะไรก็ยังไม่รู้’ มิราได้แต่ก่นด่าตัวเองอยู่ในใจ อยากจะทึ้งหัวตัวเองแต่ก็กลัวเจ็บ
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
“อึก! จุกท้องน้อย...กะ...เกินไปแล้วคุณ อั๊ก! จุกถึงคอหอยแล้วเนี่ย” มิราดีดดิ้นไปมาเธอฟาดฝ่ามือลงบนเตียงหนานุ่ม เหมือนกับนักมวยปล้ำที่แสดงท่าทางว่ายอมแพ้คู่ต่อสู้ เมื่อขาทั้งสองข้างของเธอถูกรวบยกสูงขึ้นด้วยมือข้างเดียวของคนที่กำลังคุมเกมอยู่ตอนนี้
“ซี้ด...บ่นเก่งจังวะ” ไทเรลล์ไม่สนใจคนตัวเล็ก แต่กำลังจับจ้องไปที่แก่นกายของเขาที่เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดบริสุทธิ์ของมิราด้วยสายตาไร้ความรู้สึก เขายกสะโพกขึ้นก่อนจะกระทุ้งแทงเข้าใส่ร่องสวาทของหญิงสาวอย่างบ้าคลั่ง โดยที่ไม่ได้สนใจเลือดบริสุทธิ์ที่กระเด็นเลอะเรียวขาเล็กแม้แต่น้อย
“อื้อ...เจ็บ...พะ...พอได้แล้ว” ใบหน้าหวานสะบัดไปมาพร้อมกับดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด แม้เธอจะสะอื้นไห้ออกมาจนน้ำตาไหลออกมาเป็นสายเลือด แต่ก็คงไม่ได้รับการปรานีจากเขา
“อ๊ะ...อ๊า...แรงไป”
“อ๊า...” ไทเรลล์คำรามออกมาระบายความเสียวซ่าน มือหนาปล่อยเรียวขาสั่นเทาของมิราลงช้าๆ เขาทิ้งตัวลงนอนโอบร่างบางตะแคงข้างให้เขา ก่อนจะสอดใส่ความแข็งขืนเข้ามาอีกครั้งจากทางด้านหลัง แขนแกร่ตวัดกอดจากทางด้านหลัง วางมือหนาลงครอบครองหน้าอกอวบอิ่ม บีบเคล้นลงอย่างรุนแรง พร้อมกับขยับเอวสอบกระแทกแก่นกายเข้าออกอย่างหนักหน่วงด้วยท่าตะแคงข้าง
“คะ...คุณ...ท่าอะไรเนี่ยมันลึก...อ๊ะ อ๊ะ”
“จริงๆ อยากเอาอีกท่า แต่สงสาร”
“อ๊า...พะ...พอเลยนะ” ฝ่ามือนุ่มนิ่มราวกับคนไม่เคยหยิบจับอะไรของมิรา กุมลงบนหลังมือหนาที่กำลังบีบขย้ำหน้าอกของเธอ เป็นสัญญาณให้เขาบีบเคล้นมันเบาลง ริมฝีปากหนาขบเม้มลงบนแผ่นหลังขาวละเอียดของเธอ บ้างก็ตวัดเรียวลิ้นสากโลมเลียไปทั่วแผ่นหลังของเธอ มิรากัดปากตัวเองเอาไว้แน่น พยายามโอนอ่อนไปกับทุกสัมผัสดิบเถื่อนของเขา เหมือนสิ่งที่กำลังทำอยู่นั้นเป็นหน้าที่ของเธอ
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!
“อ๊ะ...อ๊า” หญิงสาวร้องครางออกมาอย่างหนัก เมื่อมือหนาข้างหนึ่งผละออกจากหน้าอกของเธอ เขาสอดแขนยกเรียวขาข้างหนึ่งขึ้น เลื่อนมือลงไปบดขยี้เม็ดทับทิมแดงช้ำของมิราจนเกิดเป็นความเสียวซ่าน ในขณะที่แก่นกายของเขาก็กระแทกกระทั้นเข้าใส่ช่องทางรักคับแคบของเธออย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
“ตรงนั้นมัน อ๊ะ...คุณ..อร้ายยยย” ร่างบางกระตุกเกร็งถี่ๆ ปลดปล่อยบางอย่างออกมาท่ามกลางเสียงหายใจอย่างเหนื่อยหอบของหญิงสาว ส่วนนั้นของเธอตอดรัดท่อนลำเอ็นของมาเฟียหนุ่มจนเขาทนต่อความเสียวซ่านไม่ไหว และปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นพุ่งใส่ถุงยางที่สวมอยู่จนหมดทุกหยาดหยด
“อ๊าสสสส!”
“ฮึก!” มิราหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน ลำคอแห้งผาดราวกับขาดน้ำมาเป็นปีๆ ร่างบางที่เกร็งไปทั้งตัวค่อยๆ ผ่อนแรงอ่อนลงไปอย่างเห็นได้ชัด หลังจากที่คนด้านหลังหยุดการกระทำทุกอย่างลง
- ผู้เขียน
