อืม... กันต์ลงความเห็นว่าเขาชอบผู้หญิงน่ารัก โดยเฉพาะคนตรงหน้า
“ห้ามพูดนะ ไม่อยากฟัง” พิมพ์นาราหน้างอ เธอยกมือขึ้นปิดหูตัวเอง มองเขาตาเขียว
“ดุจังแม่เสือ ออกลูกมาจะดุเหมือนกันไหม”
“ฉันเป็นคนนะ ใช้คำว่าออกลูกได้ยังไง เรียกเหมือนฉันเป็นตัวอะไรสักอย่าง”
“ก็ออกลูกเหมือนกัน มีลูกกับฉันไหมคงน่ารักชะมัด” เขาแหย่
“อี้... ไม่เอา”
“ก็เมื่อคืนเราทำกันทั้งคืน” เขาแหย่อีก
“มะ...ไม่ คงไม่ซวยขนาดนั้นหรอก”
“เชื้ออาจจะแรงก็ได้นะ” กันต์ยื่นหน้าเข้าไปใกล้คนที่กำลังพึมพำกับตัวเองคล้ายกำลังหวาดวิตก
“อุ๊ย! ไปไกลๆ เลยนะ” เธอผลักใบหน้าของเขาออกห่าง
กันต์มองอย่างยียวน ปนไปด้วยความขำ จริงๆ เขาก็อยากแหย่เธอตั้งแต่ตื่น แต่ดันตื่นมาไม่เจอนี่สิ
“จะไล่ให้ไปไหนไกลๆ ทำไม ก็อยากอยู่ใกล้ๆ”
“กลับไปได้แล้ว” พิมพ์นาราสะบัดหน้าใส่
“เรื่องเมื่อคืน...” เขายังพูดไม่ทันจบ เธอก็สวนกลับมาเสียก่อน
“ฉันไม่อยากฟัง ที่แล
