แม้จะไม่ค่อยหิว แต่ก็ต้องฝืนรับประทานเพราะได้รับสายตาดุๆ จากเจ้าของห้อง สุดท้ายเธอก็ต้องกินและเข้านอนทันทีเพราะอยากพักผ่อน
“กันต์ประชดปิ่นใช่ไหม คุณทำไปเพราะอยากให้ปิ่นกลับมา”
ปิ่นมุกร้องไห้ฟูมฟายโผเข้ากอดกันต์เอาไว้แนบแน่น
“ปิ่น...” กันต์เรียกหญิงสาวก่อนจะกอดเธอเอาไว้แน่น
“กันต์รักปิ่น ปิ่นรู้ เรากลับมาคืนดีกันเหมือนเดิมนะคะ กันต์ไม่ได้รักนังเด็กนั่นหรอก มันจับกันต์ใช่ไหม”
“ปิ่น อือ...” ทั้งสองบดจูบเข้าหากัน
“ปิ่น ผมรัก... อือ...”
ริมฝีปากของหญิงสาวประทับลงมาอีกครั้ง
“ปิ่นรักคุณนะคะ” เธอกอดเขาแน่น สายตาอ้อนวอน
“ผมก็รักคุณครับ รอให้ผมจัดการพิมพ์นาราให้เรียบร้อยก่อน ผมจะไปเลิกกับเค้า แล้วเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะครับ”
“ค่ะ ปิ่นจะรอ”
“ผมน่ะไม่ได้อยากแต่งงานกับเด็กนั่นหรอก เพราะโดนวางยาเลยตกกระไดพลอยโจน พี่ชายของเธอขู่บังคับผมด้วย คนอะไรก็ไม่รู้ สวยก็ไม่สวย แถมยังอ้วนอีก หน้า
